Segundo a Policía Municipal, estivo no seu posto de traballo durante 30 anos sen coñecer o eúscaro e agora é excluínte esixir este requisito. A sentenza ditada polo Xulgado do Contencioso-Administrativo núm. 1 de San Sebastián contra o Concello de Eibar non cuestiona a necesidade do eúscaro para devandito posto, pero di que na actualidade están exentos deste requisito os axentes fixos maiores de 45 anos e que tamén deben eximirse os provisionais.

O Consello sitúa esta nova sentenza na agresión xudicial contra a normalización do eúscaro e os dereitos lingüísticos dos cidadáns, e di que a sentenza se basea nunha sentenza deste tipo que é xuridicamente discutible en Llodio de 2023. Naquela sentenza, un xuíz de Vitoria argumentou que o eúscaro "é a quinta lingua máis difícil do mundo" en resposta ao recurso interposto polo Concello de Laudio.

O Consello considera que “a Administración Pública ten a obrigación de garantir os dereitos de todos os cidadáns, para o que é imprescindible que todo o persoal público teña coñecemento das dúas linguas oficiais. Isto pódese facer de dúas maneiras: pondo os perfís lingüísticos mínimos aos postos de traballo e ofrecendo medios e facilidades para a euskaldunización dos traballadores xa ocupados”.

O Consello mostrou o seu apoio ao Concello de Eibar e, de face á nova lexislatura que acaba de comezar, pediu ás partes que “se comprometan a afrontar a agresión”. Tendo en conta os modelos tanto de Cataluña como de Galicia, pídelles que cambien a paradigma dos criterios lingüísticos da administración pública para que o castelán non sexa a única lingua obrigatoria para o emprego público”.

ELA e LAB denuncian a sentenza

LAB considera que para os tribunais españois o eúscaro é unha lingua secundaria: “A sentenza non cuestiona os demais requisitos que se establecen nesas mesmas convocatorias, entre eles o requisito obrigatorio de coñecemento do castelán. Pedir euskera é excluínte, pero ao parecer non coñecer o castelán”.

O sindicato denuncia que nos argumentos que se están dando neste tipo de sentenzas “sempre asocian o eúscaro á exclusión”. Considera que hai que acabar coa precariedade que existe entre o persoal das administracións, “pero non en prexuízo do eúscaro”.

ELA di que o coñecemento do castelán é obrigatorio para todos os postos de traballo, que o coñecemento do eúscaro só ás veces e “nesta situación, o coñecemento do eúscaro considérase como un factor discriminatorio, a diferenza de calquera outro coñecemento ou condición”.

En canto á euskaldunización dos traballadores, ELA denunciou que durante anos as administracións actuaron de forma neglixente co eúscaro: “Nas administracións vascas hai moitos traballadores que traballaron durante moitos anos e que non cumpriron o requisito de eúscaro que lle corresponde ao seu posto de traballo. En consecuencia, nas administracións non está garantido o servizo en eúscaro como en castelán”. ELA di que para canalizar esta situación pediron xunto con LAB e o Consello planificación ás administracións, pero rexeitóuselles.