Os datos proporcionados polos membros de NOR permiten realizar unha fotografía panorámica dos matadoiros de Euskal Herria: dos 70 mil millóns de animais que morren cada ano no mundo, morren uns 100 millóns en Euskal Herria. Os datos de cada territorio son os seguintes:
Contabilizáronse preto de 30 matadoiros no País Vasco, e informouse de que hai outros tantos nos países de ao redor. Os membros de NOR conseguiron infiltrarse en dez deles co fin de documentar a súa actividade. “A industria ten prohibido que calquera xornalista difunda imaxes do país e hai un gran hermetismo”, declarou a portavoz do grupo, Maialen Sagües. Así pois, a investigación tivo que ser levada a cabo de forma clandestina.
Os responsables do negocio recoñeceron a miúdo que os danos que lles ocasiona a publicidade das imaxes nos matadoiros. “A min non me importa que a xente vexa un matadoiro en Turquía, pero non quero ver o meu”, declarou o responsable dun dos matadoiros que aparece no vídeo. Con todo, a investigación realizada polo grupo antiespecista arroxou imaxes dos matadoiros de Euskal Herria e dos matadoiros onde se venden animais mortos nas nosas casas.
As imaxes son duras nos doce minutos que dura o vídeo, nos que se retrata o testemuño da violencia que sofren os animais no interior dos matadoiros. Cando se detecta que son condenados á morte pódese observar como todo animal tenta escapar, así como o trato violento que os obreiros empregan para controlar aos animais: sérvense de múltiples ferramentas, patadas, golpes e empuxóns para dominar aos animais e movelos libremente dun lado a outro. O proceso de asasinato tamén sae á luz.
Sexan ou non de consumo humano, os animais deben morrer nos matadoiros segundo a lei. A maioría dos animais chegan aos matadoiros dos viveiros industriais, “pero tamén os animais que explotan en viveiros ecolóxicos, pequenos caseríos e pasteiros”, subliñaron os activistas. Non fai falta dicir que a industria animal tampouco está exenta da lóxica capitalista: como explican “cando empezaron o suficiente ou xa non son economicamente rendibles”, destinan aos animais ao matadoiro.
Doutra banda, tamén quixeron visibilizar outro aspecto detectado a través da actividade secreta de ano e medio: as duras e precarias condicións de traballo nos matadoiros. Indican que os migrantes eran todos os traballadores dun dos matadoiros visitados. Nas súas propias palabras: “Nestes matadoiros traballan traballadores pisados polo sistema, matando animais non humanos pisados polo sistema”.
Os membros de NOR teñen claro o obxectivo da investigación: “Co traballo pretendemos espertar a reflexión entre a cidadanía para reflexionar sobre a relación dos seres humanos cos animais doutras especies”. Aseguraron con total seguridade que en todos os matadoiros morren inxustamente os animais. A investigación pon no centro desta inxustiza os poderes e privilexios do ser humano cara aos animais, un prato que ao espectador resúltalle difícil dixerir. Pero, á fin e ao cabo, ese é o obxectivo: prestar atención á actividade dos matadoiros, elos do proceso até convertelos en carne, un exercicio que pode producir indigestión.
Ademais de sacudir conciencias, o grupo NOR ten o obxectivo de reforzar a presenza do movemento antiespecista e do eúscaro en Euskal Herria. Dentro desa loita, convocaron unha manifestación a nivel de Euskal Herria o próximo 1 de novembro en Bilbao, que partirá ás 17:00 da praza Moyua. Haberá autobuses desde Pamplona, Vitoria-Gasteiz, Donostia-San Sebastián, Hendaia e Eibar.
Animalien askapenaren aldeko mugimendu antolatuaren historiaz eta garapenaz mintzo dira hamabi ekintzaile antiespezista dokumentalean. Nor taldeak sortu du lana eta ostiralean ARGIAn izango da osorik ikusgai.
Atopei na web de ARGIA un artigo cun rechamante título de alianza entre veganos e pequenos gandeiros. Sentín interpelado e animoume a responder á actitude construtiva do artigo que é de agradecer. Aí vai.
Son preocupantes as estratexias comerciais que están a... [+]