Protect pide a intervención das institucións nas residencias infectadas por máis do 30% dos residentes
- Os familiares dos usuarios das residencias, as asociacións de Álava e Bizkaia, realizaron a petición ás institucións públicas da CAV. Osakidetza e as Deputacións Forais reclaman a participación directa nas residencias e que a intervención se prolongue indefinidamente.
As asociacións definiron a proposta de xestión público-privada das residencias en tres ámbitos: A atención sanitaria, médica e de enfermaría en todas as sedes da CAV, a atención de Osakidetza sen límite de tempo; a xestión da atención social (atención psicolóxica, rehabilitación, lecer…) por parte das deputacións forais do tres países; e a prestación doutros servizos (alimentación, limpeza, acollida…) como até agora foi aceptada polas empresas privadas.
Diversos argumentos para xustificar a proposta
Os usuarios das residencias valoraron que se converteron en zonas de alto risco polas súas peculiaridades, e que a única forma de afrontalo é mediante a adopción de excelentes medidas preventivas e a posta a disposición dos medios axeitados para os residentes e empregados.
As asociacións pediron unha prevención activa moi rigorosa. Déronse a coñecer os datos achegados polo Ministerio de Sanidade de España. Segundo o informe, nas residencias onde non se realizou a prevención contaxiouse ao 84,6% dos residentes e ao 29,4% dos traballadores. O 33,7% dos residentes e o 6,2% dos visitantes faleceron na CAV e Navarra. No caso de que non se tomen medidas nas residencias onde hai moitos contagios, advirten do risco de formación de focos crónicos, o que pode dificultar unha axeitada xestión da epidemia.
O endurecemento das medidas preventivas, segundo afirman, significa máis tempo cos residentes, é dicir, máis atención directa tanto no día como na noite. Ante a falta de visitas e a soidade que experimentan, os traballadores pediron que se lles preste unha atención emocional. Tamén reclaman a aceptación de visitas controladas de familiares e visitas de despedida.
As asociacións denunciaron que a práctica totalidade da atención á dependencia puxérona en mans privadas as institucións públicas e que iso foi unha decisión política. En opinión das asociacións, moitas veces as empresas privadas non souberon facer investimentos e dar unha resposta rápida, non priorizaron o coidado dos maiores. Nesta situación de crise, as asociacións afirmaron que o sistema público pode demostrar a súa eficacia, é dicir, que debe dar respostas rápidas para protexer aos máis vulnerables, sen arrastrarse por outros intereses.
Reivindicaron un modelo público, universal e proporcionado de atención ás persoas dependentes, e subliñaron a existencia de recursos para un modelo de atención integral en Euskadi.
