A conselleira de Educación, Cristina Uriarte, anunciou o pasado 18 de maio que os centros educativos abrirían as súas portas na CAV e o enfado da comunidade educativa foi grande. Os sindicatos anunciaron que chamarían á planta se non se negocian as condicións e non hai garantías sanitarias nin de seguridade, segundo as mesmas fontes. Arantza Tapia respondeu que o fin de semana abriríanse os centros se ou si. Agora, o Departamento de Educación optou por outro camiño. STEILAS criticou que se estea "comportando co máximo nivel de irresponsabilidade".

O sindicato pediu que non se abran as portas porque nestes momentos os centros educativos non teñen nin capacidade nin medios para facer un diagnóstico da situación e establecer un protocolo que protexa a traballadores e alumnos.

Autonomía ou lavado de mans?

Coa escusa da autonomía, o Goberno Vasco ha cedido a cada centro os contidos e criterios de avaliación de fin de curso, e a carga que está a depositar nas direccións dos centros non é pequena, senón que tamén delegou neles as decisións relacionadas coa saúde. Isto pode levar, por exemplo, a que dous centros que están na mesma situación tomen decisións en contra. “Tomar esta medida é como non tomar medidas e cando a administración non toma medidas abandona a quen máis as necesitan”, denunciou STEILAS.

Pode a Administración facer isto?

O sindicato lembra que no caso dos centros públicos, unha decisión deste tipo debe pasar polo Órgano Máximo de Representación: “A Dirección debería presentar no Órgano Supremo unha proposta de planificación baseada en criterios obxectivos de saúde, e deberíase votar un plan que estableza cambios de calendario, novas formas de organización e horarios”. É máis, STEILAS deixará en mans dos servizos xurídicos o estudo do asunto, xa que pode ter unha decisión que está fóra da competencia de cada centro.