Segundo a lei, todos os vertedoiros que non se utilicen deberían estar pechos e selados desde o ano 2008. Ekologistak Martxan compareceu no Parlamento Vasco para esixir o cumprimento da lei: o 12 de novembro participou na comisión de Industria, Transición Enerxética e Sustentabilidade (pódese ver aquí en vídeo). O grupo ecoloxista lembra que os vertedoiros que non se utilizan na CAV seguen contaminando a auga: “Isto non é só un problema medioambiental, é tamén unha cuestión de saúde pública”. Para ir máis aló das boas intencións mostradas por todos os partidos políticos, pediu que se inclúa nos orzamentos este asunto e póñase en marcha unha mesa de traballo “para a investigación, inventario, calendario e selado de todos os vertedoiros que non se utilizan na CAPV”.
O grupo ecoloxista asegura que Europa presionou ao Estado español na mesma dirección: “O 9 de febreiro de 2024 soubemos que a Comisión Europea vai levar ao Estado español ao Tribunal de Xustiza por incumprimento das directivas europeas en materia de residuos e que existe a posibilidade de impor importantes sancións económicas. Aínda que é unha cuestión contra España, a xestión da auga e os residuos é compartida entre o Estado español e as comunidades autónomas”.
Ekologistak Martxan destaca que moitos destes vertedoiros teñen residuos perigosos acumulados: amianto, lindano (HCH)… este último atópase, por exemplo, no vertedoiro de Etxe-uli en Santurtzi, no vertedoiro de Lemoiz en Jata, en Artxanda e Santo Domingo en Bilbao e en Gardelegi en Vitoria. Os membros de Ekologistak Martxan sinalan que a consecuencia é que as augas se contaminan: “O peor é o estuario Ibaizabal do Nervión, como se pode ver nos informes de Azti”. Pero ademais destas sustancias, engadiu, hai outras moitas que están a contaminar a auga.
Ekologistak Martxan explica que existe unha ferramenta de traballo útil para axudar a pechar e selar os vertedoiros: Inventario de solos que soportan ou soportaron actividades ou instalacións potencialmente contaminantes do solo. Nel aparecen 12.467 solos da CAPV potencialmente contaminados. A maioría, 10.910 solos son industriais e 1.557 solos son vertedoiros. Destes vertedoiros, 718 atópanse en Bizkaia, 531 en Gipuzkoa e 308 en Álava.
As que aparecen neste inventario son solos “potencialmente” contaminados. Ekologistak Martxan explicou que, segundo a Administración, non é necesario caracterizar nin designar os terreos ata que non se destinan a outro uso. Pero segundo Ekologistak Martxan, “é necesario caracterizar esas terras, e é necesario que as terras contaminadas declárense así, sélense, sélense e regálense”. Lembrou que é obrigatorio facelo desde 2008, e que por iso Europa vai levar a España aos tribunais.
En relación a este inventario de solos, Ekologistak Martxan sinala que xa se recibiu moita información de cada vertedoiro. Que Ihobe ten esta colección de datos en fichas pero non está dispoñible para todos: “Cando lle pedimos a Ihobe esa información, pasou o tempo de recibir a resposta. De feito, como na primeira ocasión non recibimos resposta, recibiu unha queixa do Ararteko e por iso obtivémolas”. Piden que estas fichas se poñan a disposición de todo o mundo en Internet, xa que dan moitos datos respecto diso.
Por exemplo, nestas fichas de Ihobe aparece o antigo vertedoiro de Jata: Ocupa 18.000 hectáreas de Lemoiz, pertence á familia Urrutia, dise que é “incontrolado sen licenza”, onde hai residuos “non perigosos”, pero a continuación móstrase “lindane” entre os residuos descritos, así como pos e cinzas de acería e produtos químicos (pintura, disolvente, vernices…). O incendio pon que é frecuente e que non hai canalizacións para as augas, nin subterráneas, nin de captación de augas pluviais, nin de toma de mostras de augas lixiviadas. Na apartado “Descrición do impacto” di: “debaixo do vertedoiro atópanse o arroio Artadi e o estanque Urbieta (Estanque de Itoiz)”. E non ten un plan escrito de peche deste vertedoiro.