Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

75% dos proxectos da CAPV en Álava

  • Nesta reportaxe puxemos números á choiva de macroproyectos de enerxías renovables en Hego Euskal Herria. No mapa debuxado polos datos, Navarra mantense a lume vivo e Álava concentra o 75,4% das enerxías centrais que as empresas queren facer na CAV. Iso si, os proxectos prevén que a maior parte da enerxía xerada en Álava destínese a Bizkaia. O territorio alavés, en cambio, é un tesouro para a biodiversidade e a soberanía alimentaria no País Vasco.
BETI GERO ETA HANDIAGOAK DIREN DIMENTSIOAK Hego Euskal Herrian orain arte ezarri den zentral fotovoltaikorik handiena Ekian proiektua da (argazki honetan ikusgai): Krean enpresak Arabako Erriberabeitian 67.000 panel ditu jarriak eta guztira 55 hektarea hartzen ditu. Solariak Araban eraiki nahi dituen 25 proiektuetako bakoitza da Ekianen bikoitza: bakoitzak 144,97 hektarea hartuko lituzke gutxi gora behera eta 25 proiektuen artean guztira 3.455 hektarea estaliko lituzkete. Irudikatu 3.455 futbol zelai. KREAN

05 de novembro de 2024 - 17:37
Última actualización: 2024-11-06 06:33
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Vivimos unha nova onda de macroproyectos no País Vasco, entre os que os ligados ás enerxías renovables han apertado o acelerador nos últimos anos. Non é fácil saber cantos son, por exemplo, o caso de Solaria: Todos os medios de comunicación falaban do tres proxectos da central fotovoltaica que pretende construír en Álava, ata que un parlamentario do pp preguntou ao Goberno Vasco que son 25. Este artigo baséase no seguimento de datos de macroproyectos de enerxías renovables realizados polo movemento Araba Bizirik e a Montaña Libre de Álava.

Na actualidade existen 61 centrais eólicas en funcionamento en Hego Euskal Herria (entre elas 1.487 muíños de vento). Deles, 57 son de Navarra (1.385 muíños de vento), 2 de Álava (68 de vento) e 2 de Bizkaia (35 de vento). As primeiras en funcionar son desde 1996 e moitas das centrais eólicas de Navarra están en fase de rehabilitación. Pero son outros tantos os proxectos presentados polas empresas e en fase de tramitación: un total de 70 proxectos (325 entre todos os muíños de vento), dos cales case a metade, 31 son de novo en Navarra (125), 17 en Álava (85 muíños de vento), 16 en Bizkaia (88 muíños de vento) e 6 en Gipuzkoa (27 muíños de vento).

En canto ás plantas fotovoltaicas que xa están en funcionamento en Hego Euskal Herria, son 48, das cales case todas, 44 son en Navarra, 2 en Álava e 2 en Gipuzkoa. Desde 2002 son tres veces máis os proxectos que as empresas solicitaron, todos eles en fase de tramitación: 132. Exactamente. Máis da metade, 72 deles, en Álava, 53 en Navarra, 5 en Gipuzkoa e 2 en Bizkaia.

Por tanto, no futuro o Goberno de Navarra quere seguir o mesmo camiño que nos últimos 30 anos, co obxectivo de "transición enerxética". Con todo, os datos indican que desde fai máis de dez anos o consumo de enerxía en Navarra está en constante crecemento, incluído o dos combustibles fósiles. As emisións de Gases de Efecto Invernadoiro tamén crecen. En Navarra, a xeración de electricidade a través das enerxías renovables é cada vez maior, mentres que o consumo da luz descendeu ininterrompidamente desde 2008. Ante todo isto, Sustrai Erakuntza realizou a seguinte lectura: "Estas dúas situacións, o aumento do consumo fósil e a diminución da electricidade, están a darse en Navarra, no que se considera un centro de instalacións renovables de todo o Estado español, e é unha das comunidades que se presenta como modelo en materia de enerxías renovables. Pódese dicir que é un dos moitos síntomas do que non está a funcionar o que se coñece como 'transición enerxética'".

Á vista dos proxectos en fase de tramitación na CAPV e co Plan Territorial Sectorial que está a piques de saír, pódese pensar que a intención do Goberno Vasco é unirse ao mesmo camiño que Navarra. Son necesarios todos eles? En palabras de Araba Bizi, "chama a atención ver que entre todos os proxectos en tramitación en Hego Euskal Herria, a potencia máxima alcanzada pola eléctrica no País Vasco é de 4.381 MW, superior á demanda máxima (ao redor dos 3.150 MW)".

En canto ao equilibrio territorial, os datos do artigo indican que Álava sería o territorio máis "sacrificado" da CAV, aínda que a intención é trasladar parte da electricidade a Bizkaia. Os proxectos de liñas de alta tensión en tramitación en Hego Euskal Herria son 13 e deles 10 van a Bizkaia: catro son entre Gipuzkoa-Bizkaia, dous entre Araba-Bizkaia, dous entre Bizkaia, un entre Araba-Gipuzkoa-Bizkaia e outro entre Bizkaia-Araba-Navarra-Navarra. As que non pasarían por Bizkaia son só tres: unha dentro de Navarra, outra entre Navarra-Gipuzkoa e outra entre Navarra-Álava. O caso de Solaria é paradigmático neste tema: En Álava instálanse centrais fotovoltaicas e a electricidade atópase directamente a 100 quilómetros de Zierbena (para que Petronor faga "hidróxeno verde"?) A día de hoxe, presentáronse 24 proxectos que levarían a cabo. O Deputado Xeral de Álava, Ramiro González, denunciou o pasado mes de maio que "non ten sentido que a enerxía se produza en Álava e consúmase en Bizkaia", xa que suporá un prexuízo innecesario para a biodiversidade.

A electricidade concentrarase sobre todo en Bizkaia, xa que os proxectos de baterías que solicitaron as empresas para almacenar enerxía eléctrica, que están en fase de tramitación, son oito en Hego Euskal Herria e cinco en Bizkaia, dous en Navarra e unha en Álava.

O 26 de outubro celebrouse en Vitoria-Gasteiz o "Macroproyectos non!" Manifestación. DosPorDos / LUZ-CC-BY-SA
Pero por que en Álava?

Esa é a pregunta que lle fixemos a Iñigo Leza. El é guardabosques de oficio e é membro dos grupos Non ao TAV na Llanada e Araba Bizirik. Leza lembra que a principios da década de 2000 viviuse unha situación similar: "Entón tamén o tentaron, pero conseguimos pararnos. Instaláronse tres centrais eólicas en Elgea, Urkilla e Badaia pero paralizáronse moitos outros proxectos, e agora chegou unha segunda fase e estanse presentando e tramitando unha chea de proxectos".

Explica por que Álava pode resultar atractivo para as empresas: "Independentemente do debate sobre que cantidade de sol pode facer máis que noutros territorios, tamén viñeron a Álava porque a metade das terras é comunal e é máis fácil arrebatar un monte nunha operación a un pobo ou a uns pobos, mentres que en Gipuzkoa e Bizkaia as terras de montaña son privadas e é máis difícil chegar a un acordo con moitos propietarios para deixar pór os muíños. No caso das centrais fotovoltaicas, en Álava existe unha zona máis ampla, é máis chan, é máis fácil situarse neste tipo de zonas". Advertiu de que en Álava hai moitos pobos de entre 20 e 30 habitantes e ás empresas resúltalles "moi fácil" oporse a eles.

Se se abandona a lóxica dos macroproyectos, a Leza ocórrenselle localizacións máis axeitadas para a implantación de enerxías renovables: "Os polígonos industriais xa teñen miles de hectáreas de terreo ocupado e, ademais, nas fábricas gástase electricidade, polo que as placas solares deberían instalarse nos polígonos industriais. O Concello de Vitoria-Gasteiz encargou á Universidade de Madrid un estudo que dicía que cos tellados ben situados no municipio de Vitoria-Gasteiz, sería suficiente para xerar o 38,5% do consumo total de electricidade no conxunto de Álava, non só das vivendas, senón do consumo total de electricidade”.

As aguias Bonelli (na foto) constrúen hoxe en día os seus únicos niños en toda a CAV nos montes de Álava. Bonelli é unha aguia grande, e na CAV víronse pingas nas últimas décadas. Por iso, en 1997 declarouse “en perigo de extinción” e ten un “interese prioritario” en Europa. Ademais, elaborouse un Plan de Xestión especialmente protexido en Álava e a Unión Europea ha financiado proxectos LIFE durante tres anos consecutivos. Mediante estes proxectos, as aguias polares foron traídos de fóra e cultivados nas montañas de Álava. Así se conseguiu localizar á aguia de Bonelli, e hoxe é o día que, tras 50 anos, nidifica nas montañas de Álava. Este niño atópase a sete quilómetros do punto onde a empresa Aixeindar pretende instalar a central eólica Laminoria, segundo denunciou o informe da Deputación Foral de Álava. Leonardo Fernández Lázaro/CCA-SA 4.0I
Terra alavesa habitada por múltiples seres vivos

O feito de que moitas terras alavesas sexan comunais trouxo consigo unha xestión diferente de montes e bosques ao longo dos séculos, mentres que noutros territorios onde a propiedade privada dos bosques a tendencia principal foi a de primar os beneficios económicos. En palabras de Leza, "en Álava hai unha chea de zonas que se mantiveron moi ben desde o punto de vista da biodiversidade, quizá porque son comunais". Miles de cidadáns expresaron as súas alegacións ao Goberno Vasco sobre os valores naturalísticos específicos de cada unha das zonas nas que as empresas pretenden implantar macroproyectos de enerxías renovables. Pero tamén a Deputación de Álava fai fincapé no valor natural. Ler, doutra banda, o informe que ARGIA puxo recentemente a disposición de todos en Internet e que até entón estaba gardado no caixón do Goberno Vasco: o 14 de xuño a Deputación Foral de Álava enviou ao Goberno Vasco o informe ambiental do proxecto de muíño de vento e placas solares "Laminoria" da empresa Aixeindar. Nela dise que este lugar é un corredor ecolóxico, un "corredor aéreo" utilizado polas aves. Como mostra da biodiversidade que se vive na zona, o informe sinala que o impacto ambiental da implantación de muíños eólicos e de aves necrófagas na CAPV sería "crítico", o que "non é aceptable".

Leza coincide co diagnóstico da Deputación, pero lembra que na mesma serra a empresa Aixeindar (Azazeta) solicitou outro proxecto eólico, e móstrase prudente sobre as consecuencias que terá este informe ambiental: "Esperamos que o Goberno Vasco faga caso ao informe elaborado pola Deputación sobre o proxecto de Laminoria", engadiu. Pero tamén co proxecto da central eólica de Azazeta, a Deputación sacou un informe no que se dicía que sería moi grave para estas aves, Aixeindar propuxo trasladar tres muíños de vento, mover 200 metros de localización, e con iso xa se levou a cabo o proxecto. Esperamos que ambos os proxectos se cancelen, pero si non é así, tentaremos paralizalos".

Os montes alaveses son a zona con máis aves necrófagas da CAPV

Os
Montes de Iturrieta e os Montes de Vitoria son os que presentan unha maior densidade de especies necrófagas na CAPV, é dicir, aquí prodúcese a maior concentración de necrófagos. Entre eles atópanse o quebrantahuesos (Gypaetus barbatus, nomeado “en perigo de extinción”), o alimoche (Neophron percnopterus, nomeado “vulnerable”) e o voitre leonado (Gyps fulvus, nomeado “de especial interese”).

O 26 de outubro celebrouse en Vitoria-Gasteiz o "Macroproyectos non!" Manifestación. DosPorDos / LUZ-CC-BY-SA
A terra que nos dá para comer

Xunto á contribución das terras alavesas á biodiversidade, hai que ter en conta a función que desempeñan na alimentación do País Vasco: Segundo datos elaborados por Eustat, en 2021 a superficie cultivada na CAV ascendeu a 81.325 hectáreas, das que 74.501 (91%) corresponderon a Álava. Os cultivos de herba e os barbechos ocuparon na CAV un total de 63.125 hectáreas en 2021, das que 60.332 corresponden a Álava. Por tanto, é evidente que a transición de terras agrícolas alavesas cara á enerxía vai condicionar enormemente a futura soberanía alimentaria que poida ter o País Vasco. Ademais da cantidade de terra, as condicións climáticas que ten fan imprescindible a elaboración de alimentos como o aceite e os cereais: Segundo o Eustat, en 2020 cultiváronse 20.335 hectáreas de trigo, 17.194 de cebada e 5.428 de avena en Álava, e ningunha no resto da CAV. No caso das oliveiras, en 2021 cultiváronse 210 hectáreas en Álava, sete en Gipuzkoa e dous en Bizkaia.

Leza explica que as centrais fotovoltaicas poden supor a perda de terras de cultivo: "A súa implantación en solo agrario vai ter consecuencias moi graves para a soberanía alimentaria. Por unha banda, elimina as terras de alimentación e, por outro, xera especulación, xa que as terras de cultivo páganse coma se fosen industriais; moitos agricultores están en aluguer e sóbenlles o prezo dos alugueres, polo que os pequenos agricultores teñen que deixar o seu traballo. Ao final, aínda queda menos en mans unha alimentación que xa está en moi poucas mans".

Leza explicou que a redución da agricultura e a industrialización dos montes fan que o medio rural desprácese aínda máis: "Existe unha tendencia ao desaloxo dos pobos rurais que vén de máis de 60 anos atrás. Moita xente vai ás cidades. Non só en Álava. Isto é debido a que a xente non ten posibilidade de traballar no pobo, porque a agricultura se está concentrando en poucas mans. Pero cremos que esta tendencia se está acentuando, porque así é máis fácil quitalas, porque se estamos menos no territorio, é máis difícil defendelas". Entendemos que ir á cidade en busca de traballo, pero nos custa máis ver a conexión que os macroproyectos poden ter directamente co desaloxo dos seus pobos: "Á fin e ao cabo, estase industrializando o campo. A xente que vivía no campo que vía o primeiro monte, cando ían dar un paseo sentían parte da natureza, pero como eses proxectos avanzan e sitúanos tan preto dos pobos, ao final o cidadán atópase nun polígono industrial: o que nace alí poida que consérvese, pero os descendentes teñen tendencia a ir ás cidades. É unha tendencia que vimos observando desde hai tempo.

O 26 de outubro celebrouse en Vitoria-Gasteiz o "Macroproyectos non!" Manifestación. DosPorDos / LUZ-CC-BY-SA
Movemento

As cidades e as montañas, a loita pola terra e o territorio está a estenderse aos poucos en Euskal Herria, ao mesmo tempo que os macroproyectos, sexan de enerxías renovables ou non.

En Álava a loita está organizada e articulada en varios niveis. Exemplo diso é a manifestación convocada o pasado 26 de outubro en Vitoria-Gasteiz baixo a lema 'Non aos macroproyectos', que contou con dezasete participantes, entre os que se atopaban grupos contrarios ao TAV, grupos Ala Ez, Bizirik, agricultores e axentes relacionados coa alimentación (Bionekazaritza, sindicato UAGA, movemento pola Alimentación Sostible, Treviño e Araba).

Leza di que no ámbito rural a maioría da xente está en contra destes proxectos: "Hai moita xente moi enfadada e disposta a defender o territorio. Un terzo dos pobos alaveses adhírense á manifestación, pero hai que ter en conta que a moito non deulles tempo a reunirse e que algúns se uniron deliberadamente para acordar a súa adhesión. Na cidade, a xente non é tan consciente do que significarían este tipo de proxectos e hai moita propaganda que presenta estes proxectos como unha solución ao cambio climático".

Leza, asumindo a lema "renovables si, pero así non", apuntou que a solución á emerxencia climática está noutra dirección: "Está claro que este sistema non ten futuro, porque para crecer e crecer ten que estar continuamente consumindo máis enerxía. Pero chegará un momento no que non haberá espazo para producir máis enerxía. Debemos cambiar radicalmente o sistema e reducir o consumo de enerxía e materiais, si ou si. As renovables si xogarán un papel central no futuro, pero si o farán modificando o sistema, descentralizando a produción enerxética e situándose en zonas xa antropizadas, como os tellados dos polígonos industriais e dos fogares".


Interésache pola canle: Ingurumena
2024-11-06 | Jon Torner Zabala
Que fai o museo do montañismo vasco, Mendietxe aberto?
O museo Mendietxe abriu as súas portas, xa o lemos en Berria. E pensade no botepronto, "será este o museo que a Fundación Museo do Montañismo Vasco, EMMOA, pretendía abrir? ". O xornalista Ramón Olasagasti aclarounos as dúbidas: "O museo nace da fusión do alpinista Alex... [+]

As mellores fotos de Wikipedia en 2023: imaxes espectaculares da natureza
Wikimedia Commons recompila os arquivos de licenza libre que se utilizan en Wikipedia: imaxes, fotos, audios, vídeos… Neste momento forman unha colección xigantesca de 110 millóns de arquivos. En 2006 comezaron a elixir as mellores fotos do ano. Os de 2023 foron elixidos... [+]

Iñaki Sexmilo (suhiltzailea)
“Iritsi den lehen larrialdi zerbitzua izan gara zenbait tokitan, herritarrak oso eskertuta daude”

Hogeita hamaika suhiltzaile nafar joan dira Valentziara, uholdeen ondoko garbiketa lanetan laguntzen, Horietako bat da Iñaki Sexmilio. "Zenbait lekutan gurea izan da iritsi den lehen laguntza taldea, herritarrak oso eskertuta daude", azaldu du Metropoli Forala... [+]


2024-11-04 | Jon Torner Zabala
A catástrofe de Valencia:
Cando o formigón impermeabiliza o solo
Son numerosas as lecturas que se realizaron sobre a catástrofe que causou o temporal de Dana en Valencia. Entre outros factores, os medios de comunicación falan durante moito tempo das zonas roubadas polo home á natureza, debido ao risco de inundación das beiras dos ríos e... [+]

2024-11-04 | Garazi Zabaleta
Mimogoxo
Un proxecto que busca a saúde máis que a beleza en Ezkio
O ezkiotarra Eztizen Agirresarobe Pineda chegou ao mundo da cosmética natural desde o mundo da naturopatía e a iridiología: “É o meu terceiro ano de estudos de Naturopatía e Iridiología, pero xa antes fixera ungüentos, cacao, etc.”, explicou. Case por casualidade, un... [+]

2024-11-04 | Jakoba Errekondo
Meteoróloga solar
Nas cristas das montañas máis altas. Nun recuncho onde o aire frío hai sete meses que choran. Os rabaños de gando que soben no verán amontóanse sobre os arbustos das beiras dos prados. Alí xa non se pode soster a supervivencia e os bosques estrélanse e retíranse moi... [+]

Sardiña europea
Sen límites pero non ilimitados
Atopáronse dúas sardiñas... No Atlántico, no Mediterráneo, no Índico, no Pacífico… De noite, a 25-55 metros de profundidade; de día, até 100 metros, para protexerse dos depredadores.

Herba pulmonar
En pleno outono temos que fixarnos nas vías respiratorias, xa que nesta época case todos teremos algún catarro. Cando iso é o único que nos satisfai, porque as enfermidades respiratorias, máis graves, están completamente envelenadas nos últimos tempos. O coidado mutuo é... [+]

2024-10-31 | Leire Ibar
Investigan por primeira vez como se pode reducir a emisión de carbono da Korrika
O experto en clima Lander Crespo realizou un estudo para coñecer o impacto ambiental e reducir as emisións de face ás próximas edicións. O transporte foi a orixe da maior parte das verteduras na última edición de Korrika.

2024-10-31 | Nicolas Goñi
A migración das árbores é unha das solucións para a emerxencia climática das selvas
As selvas do mundo atópanse nunha situación cada vez máis grave, debido aos incendios provocados polas ondas de calor e as secas provocadas polo cambio climático, entre outros. Aínda que o clima xa cambiou nas latitudes medias e boreais, até agora as selvas preparáronse... [+]

Restricións, exclusión e intereses de negocio: cóctel mortal para un desastre en Valencia
Sería demasiado inxenuo pensar que en Valencia hai factores meteorolóxicos buxán detrás dos falecidos e dos danos provocados polo temporal. Moitos denunciaron a xestión da emerxencia por parte da Generalitat e que se primou a sede de negocio das multinacionais. E tamén... [+]

Instalan aseos no colexio San Bixente de Hendaia en nome da transición ecolóxica
No colexio de Hendaia retiráronse os aseos clásicos e construíronse aseos secos no mes de marzo. Desde un punto de vista ecolóxico, o cambio enmárcase nun proxecto máis xeral: os residuos engádense ao compost do comedor e aprovéitanse de todo na súa horta pedagóxica,... [+]

Por que estalou o ceo agora en Valencia?
Un temporal causou unha catástrofe no oeste do Mediterráneo, que deixou polo menos 51 mortos e decenas de desaparecidos polo terremoto do Mediterráneo. O meteorólogo Millán Millán advertiu de que as causas deste tipo de fortes tormentas deben buscarse na destrución da... [+]

Eguneraketa berriak daude