Entre os barrios de Ergobia en Astigarraga e Martutene en Donostia-San Sebastián, o camiño de Okendotegi discorre pola parte traseira da vía actual. O que nun tempo cubríase con amplos cultivos e hortas, vaise convertendo aos poucos en formigón. As obras do TAV alcanzaron de cheo a periferia da capital. Pero aí vive a xente.
Aínda que noutro tempo quedan indicios de palacio, no edificio núm. 153 o cidadán normal fai a vida. Hai pensionistas, persoas con diversas discapacidades, parellas novas, familias, emprendedores… Agora, Adif expropioulles e están a piques de derrubar a casa. Algúns deles denunciaron esta mañá no Concello de Donostia-San Sebastián a súa situación, co apoio de concelleiros dos grupos municipais EH Bildu e Elkarrekin-Podemos.
Aínda que nun primeiro momento pensábase que as obras do TAV só arrebataríanlles os terreos da contorna, en outubro do ano pasado, a través do Boletín Oficial de España sóubose que o proxecto fora modificado e que, por tanto, a súa casa tamén estaba en perigo de expropiación rápida: “Non nos enviaron ningunha carta, parécenos unha desvergoña, sen formalismo”.
"Estou só e non podo andar"
A partir de aí, realizáronse xiras e xiros que se asemellan máis a un cruzamento de camiños para tratar de aclarar cal é a súa situación, tanto nas institucións como en Adif. O pasado mes de outubro reuníronse co alcalde de Donostia-San Sebastián, Eneko Goia, e aínda que este recibiulles "con moi boa acollida", non tiveron máis noticias súas. Agora, unha vez finalizado o último trámite, o edificio poderá ser derrubado no prazo dun mes, se así o desexan: "Pronto non saberemos onde imos vivir".
Segundo denunciaron, á hora de realizar as tasación impuxéronse prezos "ridículos" ás vivendas, que nalgúns casos roldan os 80.000 euros. Outros reformaron a casa de arriba a abaixo e teñen que facer fronte a hipotecas de quince anos, pero só danlles a metade do que pagaron por expropiar. Coa cantidade ofrecida, os veciños de Okendotegi teñen claro que nin en Donostia-San Sebastián nin en Gipuzkoa terán a posibilidade de atopar un novo domicilio. Na actualidade, un piso custa máis de 5.200 euros o metro cadrado na capital e nun ano o prezo subiu un 25%, segundo Etxebide.
“Non debemos nada a ninguén e quérennos mandar de casa –denunciaron no Concello arroupados por amigos e familiares–. Pero con ese diñeiro non podemos comprar nada en San Sebastián. Somos donostiarras, pero nos envían de San Sebastián”. O edificio xa está rodeado de valos e só se pode acceder a el por un complicado paso peonil.
Nesta situación, unha anciá que queda sen fogar expón o seu caso: "Estou só, operáronme e soporto os pinceis e a ciática. Necesito axuda para ir ao médico e os veciños teñen que facerme a compra. O que me gustaría é que se acabase.
A pesar de vivir na periferia, como cidadáns e cidadás piden unha resposta por parte de institucións e autoridades próximas, e pon sobre a mesa a reivindicación: “Vannos a quitar a vivenda, e o que esiximos é a vivenda”.
Vídeo da comparecencia:
Burgosko Gamonalen 2014ko urtarrilean gertaturikoa M15 mugimenduak eta antzekoek hauspotutako protesta soil batzuk izan zirela uste duena, oso erratuta dabil. Auzoaren memorian arakatzea besterik ez dago konturatzeko zer nolako eragina izan zuten iraganeko galera sentimenduak,... [+]
A mala xestión da pinga fría valenciana provocou un cambio nas alertas por meteorología adversa, como se puxo de manifesto na primeira tempada de "inverno". Ante a ameaza de que os ríos se desbordasen en Hego Euskal Herria, as indicacións de protección chegaron por varios... [+]