Son dúas familias de Amara e Altza. Dous noivos e todos aos 60 anos. Ambos pediron ao Banco Santander que aprace os pagos debidos, pero en ambos os casos negóuselles a existencia de falta de pagamentos. No caso da parella formada por Narcisa e José, o procedemento xudicial xa comezou e a vivenda está en fase de poxa, polo que poderían ser desafiuzados a curto prazo. No caso de Mercedes e José Ramón, o procedemento pódese iniciar en calquera momento.

Ante esta situación, a plataforma Stop Desafiuzamentos concentrouse fronte á sucursal da Avenida da Liberdade e, ademais de suspender durante cinco anos os pagos, esixiron ao banco que retire os procesos xudiciais contra estas parellas: “É inaceptable que o Banco Santander non teña vontade de flexibilizar estes requisitos”, denunciou a portavoz de Stop Desafiuzamentos, Rosa Díez.

Segundo a plataforma en defensa do dereito á vivenda, as dúas familias cumpren case todas as condicións de vulnerabilidade económica, fóra dunha, á que se acolleu o banco: Os bancos utilizan todo tipo de artimañas para ser moi exixentes e negar o código de boas prácticas bancarias que permite a suspensión durante cinco anos”, sinalou Díez. O importe dos ingresos é a condición que se negou a unha familia e o prezo da mesma vivenda é o da outra.

Mercedes e José Ramón teñen uns ingresos de 1.228 euros, procedentes da pensión de incapacidade do 72% e da renda de garantía de ingresos, e á hora de aplicar o euribor a cota que deben pagar supera os 670 euros, máis da metade dos ingresos.

No caso de Narcisa e José, a vivenda de 43 metros cadrados adquirida en marzo de 2007 tivo un custo de 200.000 euros, fronte aos 50.000 euros que o Ministerio de Transportes establecera nese período para Gipuzkoa.“Hai que ter en conta que o Ministerio de Vivenda conta coa media de todo o Estado. Imaxinade como estaba a burbulla de entón, si o custo dunha vivenda de 43 metros cadrados era de 200.000 euros”, precisou o portavoz.