Nos últimos tempos, os axentes sociais, sindicais e políticos que traballamos diferentes temas sociais en Donostia, estamos cada vez máis preocupados polo modelo de cidade que está a impor o PNV. Nesta preocupación hai que situar a mobilización conxunta que imos realizar o próximo 18 de xuño. De feito, desde que foi Capital Europea da Cultura en San Sebastián até a actualidade reforzouse enormemente as dinámicas económicas, culturais, ecolóxicas, lingüísticas e políticas que empeoran as condicións de vida dos cidadáns, como a gentrificación, a turistificación, a especulación inmobiliaria, a erdaldad, a restrición das liberdades democráticas…

Á hora de convocar a mobilización, tivo especial mención a situación de emerxencia da vivenda, un dereito social básico en San Sebastián, o da vivenda, cada vez máis vulnerado. A pesar de que a nosa cidade é historicamente unha das cidades máis caras do Estado, nos dous últimos mandatos que dirixiu Eneko Goia, a situación agravouse. O prezo da vivenda, tanto en venda como en aluguer, disparouse até chegar a desaloxar a moitos donostiarras de casa e de San Sebastián.

Todo isto é insuficiente e nos últimos anos non se puxeron trabas aos fondos voitres e ás multinacionais turísticas para especular coa vivenda. O impacto desta situación está a estenderse tamén a municipios próximos como Astigarraga, Hernani, Usurbil… Os mozos, traballadores precarios, migrantes, non teñen acceso á vivenda en Donostia. As elites, pola contra, teñen que reducir o patrimonio histórico, como no edificio Belas Artes. O dereito fundamental de todos a vivir por todas partes é só o máis rico de San Sebastián.

Nesta perda de dereitos fundamentais ten moito que ver o modelo de turismo masivo liderado polo PNV. En lugar de ser un medio para frear o camiño que está a pór en perigo o futuro de San Sebastián, o Concello converteuse da man de Eneko Goia nun instrumento a favor dos especuladores.Aos poucos, as condicións de vida da maioría dos que vivimos en San Sebastián vanse deteriorando e desmantelando toda a rede social orixinal dos barrios. O resto dos barrios seguen a liña da Parte Vella; Gros, Antigo, Igeldo…

O antigo comercio de San Sebastián derrúbase. San Sebastián está a destruír o pequeno comercio e tomando conciencia das principais marcas comerciais internacionais. Non hai máis que ver a presenza do grupo Inditex no centro de San Sebastián. San Sebastián aseméllase cada vez máis a calquera capital europea, non digamos cando temos metro. Donostia-San Sebastián, elitista, castellanohablante, racista, contaminante, é máis parecida á antiga “Perla do Cantábrico”.

Afortunadamente, ante esta crúa realidade, a preocupación dos donostiarras é cada vez máis forte e o desexo de protestar social por todo iso. Pero os que apoian este modelo capitalista de San Sebastián non están dispostos a ver na nosa cidade para reforzar a denuncia social e o pensamento crítico. Abríronnos mil frontes co mil caras do verdugo.

Aí hai que situar as medidas que adoptou Eneko Goia para converter o Concello de San Sebastián nun Concello pecho, pechando as canles de participación, limitando a posibilidade de presentar mocións, ampliando os medios de control dos plenos... E, doutra banda, as vías traballadas para prohibir a protesta social e a propaganda política na rúa de San Sebastián, como a Ordenanza Municipal de Civismo e a Lei Mordaza. Nos últimos anos, centos de cidadáns e axentes sociais foron castigados coa progresiva redución dos seus dereitos sociais, civís e políticos, como o Movemento Contra a Incineradora, o Movemento Feminista, o Movemento Prol-Presos Políticos Vascos, AZGA, Ernai, GKS, Itaia, IA, Ekintza, ELA, LAB, ACESO, ANTIFISTA Donostia, AXISTA…

Neste sentido, desde a plataforma PIZTU Donostia queremos explicar claramente que o modelo de cidade de Donostia que se está tramitando da man do PNV e as dúas caras da mesma moeda de Gobernanza que Eneko Goia dirixe no Concello de San Sebastián, son os dous compoñentes do problema único.

Todos os problemas de San Sebastián enumerados teñen a súa orixe nunha poderosa alianza. Formado por investidores locais e externos, especuladores e grandes responsables políticos e medios de comunicación que actúan á súa disposición, é unha verdadeira tea de araña. Todos eles obteñen un enorme beneficio económico dando esa dirección a San Sebastián e gobernando desta maneira, en detrimento de a dignidade da vida da maioría dos donostiarras. O proxecto estratéxico da cidade, que controla a axenda pública e a Gobernanza, en detrimento de a maioría dos donostiarras, é unha poderosa rede de escasos.

Está claro que despois da pandemia Covid19, as elites prepararan desde hai moito tempo medidas e plans para rendibilizar a “nova normalidade” fronte á antiga. O que está en perigo é a posibilidade de construír San Sebastián entre os cidadáns que entón falabamos. O que se está hipotecando é o futuro dunha cidadanía, solidaria, vasca, feminista e democrática. Por iso, desde a plataforma PIZTU Donostia en defensa dos nosos dereitos sociais, civís e políticos, facemos un chamamento a todos os donostiarras a acudir á mobilización do 18 de xuño. San Sebastián, que non imos loitar, é a única que imos perder. A Cidade de Mozal NON! E NON ao Concello Pecho.