Hai pouco máis de cinco anos que comezamos a nosa andaina na escola infantil do pobo da man dos máis pequenos da casa. Aí empezou a cambiar o noso día a día, espertándose temperán, preparándose e camiñando cara á escola. Todos os comezos de curso vivimos unha etapa de adaptación flutuante e emocionante, que levamos a cabo coa profesionalidade e o agarimo dos seus educadores e traballadores. Con todo, tras as primeiras semanas, os meses posteriores foron un mero pracer cada ano.
A Escola Infantil foi un espazo idóneo para alcanzar os primeiros retos da vida dos nosos fillos e fillas, un lugar axeitado e agradable para traballar o seu desenvolvemento e coñecemento. Tamén tivemos a oportunidade de axudar neste desenvolvemento os educadores, as familias e os compañeiros. Cos nenos no centro, os nenos e nenas tiveron á súa disposición unha gran variedade de xogos, talleres e actividades adaptados ás súas necesidades. Tamén foi importante para nós o compromiso da escola infantil coa natureza dos máis pequenos da casa. Esta proximidade ao medio ambiente permitiu aos nenos investigar, aprender e gozar fóra dun espazo pecho.
Destaca a comunicación directa dos educadores coas familias. No día a día as familias comparten a información que necesitamos dunha maneira sinxela, transparente e amena.
Por todo iso, alegrámonos da noticia que hai unhas semanas o Goberno de Navarra anunciou que garantiría a gratuidade do ciclo 0-3, porque consideramos imprescindible estabilizar os servizos públicos de calidade e gratuítos na sociedade na que vivimos.
Os nenos e nenas de 2 anos pasarían a ser unha pequena parte nun colexio de Primaria e perderían o seu espazo propio. Todo iso suporía condicionar e atrasar o seu desenvolvemento
Pola contra, nos últimos días o Goberno de Navarra puxo en marcha nos próximos meses a creación de aulas de 2 anos nas escolas públicas. A verdade é que non entendemos como se pode pór en marcha dun ano a outro un sistema que garanta todos os espazos escolares, os educadores, a metodoloxía e as condicións axeitadas.
Coma se fose pouco, os nenos de 2 anos pasarían a ser unha minúscula parte dun centro de Educación Primaria, perdendo o seu espazo propio e trasladándoos a outro espazo e situación que queda grande. Todo iso suporía condicionar e atrasar o seu desenvolvemento, xa que non garantirían a atención e necesidades de cada momento.
E por que todo iso? A Plataforma 0-3 sinala que esta decisión foi tomada polo Goberno de Navarra por unha razón principal. Claro, porque é máis barato. Como sabemos, a taxa de natalidade baixou moito nos últimos anos e nos primeiros ciclos de Primaria hai máis profesorado que prazas. Así non terían que publificar aos educadores de 0 a 3 anos e encherían cos excedentes de Primaria as nosas aulas de 2 anos.
Por tanto, esta é a situación que temos na actualidade. A partir de agora queda nas nosas mans defender as escolas infantís públicas e dar continuidade ao traballo realizado até a data, rexeitando a creación de aulas de 2 anos e manténdoa firme ante decisións erróneas do Goberno de Navarra. En caso contrario, esperamos que o prezo da entrada sexa elevado.
Ainara Ariztimuño e Eneko Andueza, pais da escola infantil Itzaire de Leitza
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]
O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.
Os membros de DonesTech... [+]
Levamos unhas semanas escoitando en todos os medios e redes sociais as opinións de Iñigo Errejón sobre as acusacións de violencia machista. Xunto a iso, están a xurdir moitas controversias: como debemos denunciar as mulleres, como deben ser as nosas relacións sexuais, o... [+]