Imaxinemos
Supoñamos que o 7 de xaneiro 10.000 persoas en Bilbao. Desastre. Fracaso. Catástrofe. De quen? De rede. Presos. Colectivo. Das partes. Sindical. Social. Tampouco lles gustan os seus. Esquecéronos. Non lles importa. A sociedade condenou agora á indiferenza, á soidade. Dálles as costas. O éxito da política penal. Firmeza da lei. A saúde da democracia española. O imperio da lei.
Tamén deberiamos ler e escoitar os peores nos medios de comunicación, nas redes sociais.
Supoñamos que o 7 de xaneiro 200.000 persoas colapsaron Bilbao. O silencio predominaría, pero a repercusión do éxito non só chegaría aos calabozos, senón que chegaría a moitas oficinas, faría bailar moitos teléfonos, abriría portas, facilitaría moitas decisións, sorprendería, favorecería aos presos. Sería máis difícil rexeitar os terceiro graos, facilitaría progresións de grao, permisos, liberdades.
Só hipótese. O que está a pensar en ir ou non a Bilbao necesita máis concreción. Entre as prioridades, tamén as persoas que traballamos na cita anual. Ás veces resúltame máis fácil pensar no negativo, no que é non facer, no que é non ir a Bilbao: que os dereitos dos presos non me importan, que non me preocupa mellorar a situación dos presos, que para que os reclusos sigan no cárcere é de segundo, de terceiro, que empeorar a situación dos presos non ten importancia.
Calafrío.
Prefiro pensar que defendo as decisións dos presos, que defendo o camiño que está en marcha para sacar aos presos á rúa, que defendo a práctica política que acabou a dispersión, que me importan as condicións de vida dos presos, que ademais de ser legal, tamén é de xustiza tentar que os presos estean en casa.
O tamaño do esforzo dificúltame a negativa. Lembrando a importancia de compartir as calidades do esforzo. Non hai pelexas a medida, revolución como a miña. Para conseguir algo, hai que traballar con outros, con outros moitos. Gusten ou non. Mostrar que o mesmo esforzo serve para pouco a diferenza que se mantén nun mesmo.
Ser práctico, o mellor. Puntual. Acabouse coa dispersión. Teñen. Tédelo. Xa está. Teño. Tívose que producir unha onda de condicións. É certo. Un, o máis importante, non sei si é así de seu, eu creo que si, para min si, porque é o que eu podo influír: que a xente estea na rúa a favor dos presos, centos de mobilizacións pequenas, unhas poucas colosais. Todos necesarios. Aproveitar a onda para avanzar no camiño, acabar a dispersión e facer o camiño a casa.
Mikel Mundiñano, Nahikari Iturbe, Inaxio Oiartzabal, Aitor Lexartza, Jon Marauri (membros da Rede Cidadá)
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
En 2018 apaguei as redes sociais e a maioría das comunicacións dos dispositivos para tentar controlar onde centrarme na vida. Cada día sigo nesa tarefa, á luz da polilla, porque a miña curiosidade busca constantemente información fresca que me axude a entender a realidade... [+]
Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]
O novo mandatario sirio retirou a man ao peito do ministro de Exteriores alemán, a ministra, e negoulle o apertón de mans. Amablemente, Annalena Baerbock sofre un desprezo. Antes, o sirio Ao-Golani tendeu a man ao ministro de Exteriores francés, Jean-Noel Barrot, e... [+]
A mañá de ano novo é o título dunha redondez creada por Joxe Ansorena, irmán do noso avó Isidro, para que os txistularis tocasen polas rúas durante a mañá do ano novo. No aire desa melodía, iamos recollendo os restos da noite, como os camións do lixo. Unha vez, un... [+]
Gritabamos “Ano novo, que nos trae?”, á volta da primeira noite do ano, aos prematuros que cruzabamos polo camiño. Esperando aos poldros, borrachos, nós. E como aínda non había runner nin selfie, atopariamos á maior parte dos rusos que saíran para botar abaixo os... [+]
Donald Trump tomará de novo posesión do seu cargo o próximo 20 de xaneiro e volverá exercer o cargo de presidente de EE. Si no anterior mandato, 2017-2021, mostrouse pouco vergoñoso na toma de decisións, neste mandato eliminará eses escasos complexos e fará o que queira,... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]