Deliveroo é unha gran empresa de distribución de alimentos de Gran Bretaña que, a partir de agora, non vai traballar en Hego Euskal Herria. A empresa anunciou no verán que, alegando a "inviabilidad do mercado", decidiu abandonar o Estado español. Comunican que efectuaron o despedimento colectivo: En total foron despedidos 3.800 traballadores, dos que 100 eran da estrutura da empresa e o resto dos traballadores da empresa.
Non é casualidade que despois de seis anos o Goberno español vaia agora do Estado español, xa que en agosto o Executivo español xa aprobou a Lei Rider, pero non é casualidade. Esta lei obriga ás empresas distribuidoras a contratar aos “falsos autónomos” que teñen como distribuidores, co que pretenden garantir que os riders teñan as mesmas condicións laborais que o resto de traballadores de hostalaría. Delivero sinalou que para cumprir a lei e competir con empresas como Glovo ou Uber Eats, deberían facer “investimentos moi altas” e a rendibilidade sería “moi incerta”, xa que, ao ver que podía afectar á viabilidade económica da empresa, prefiren saír do Estado. Delivero foi denunciado durante todos estes anos por manter aos distribuidores como falsos autónomos.
Despedimento colectivo
En agosto, Deliveroo comezou a realizar contratos de traballo aos distribuidores, pero non coa intención de mellorar as condicións dos riders, senón agora, ao realizar a saída da empresa, para poder realizar o despedimento colectivo. A empresa subliñou que se pactaron indemnizacións por despedimento "adecuadas" cos traballadores, tanto para os traballadores como para a empresa. Segundo publicou o portal Eldiario.é, o salario por ano traballado é de 45 días, cun mínimo de 1.000 euros por ano.
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
Chega o verán e con el as festas populares de pobos, barrios e cidades. As festas sempre foron refuxio de reivindicacións sociais e políticas, de relacións veciñais e de euforia popular. Toman as nosas rúas e durante uns días son un exemplo de autogestión, de convivencia... [+]
Que diría todo lector deste artigo se de súpeto lle dixese que unha parte significativa do seu traballo, para poder seguir traballando e estabilizarse algún día, debe facelo gratis? Non creo que Eva Ferreira acépteo para ela nin para ninguén que poida estar preto dela. Con... [+]