Segundo cóntanos a súa nai, Ainara Aranberri, abriulle os ollos na reportaxe da escola de Oion: chamou, falou co xefe de estudos e viu que “as cousas se poden facer doutra maneira”. Contou iso no colexio da súa filla, pero “é imposible atoparme coa resposta unha e outra vez”.

“Si non se garante a distancia, ponche a máscara en todo momento e listo”

Cóntanos que tamén mantivo unha entrevista surrealista coa visión: “Pregunteille si é legal traballar nunha aula onde non se garante a distancia dun metro e medio entre os alumnos; díxome que si, que é legal, que non están obrigados a baixar os cocientes e que si non se garante a distancia, teñen que levar a máscara sempre posta. Entón, engadín, cando estea garantida a distancia dun metro e medio, non teñen que levar a máscara? Tamén neste caso, díxome que necesitan máscara”.

Ante a necesidade dun novo funcionamento na escola durante a pandemia, Aranberri e outros pais uníronse e iniciaron unha recollida de firmas, con peticións concretas aos centros Luzaro e Mendata de Deba. Queren grupos de convivencia estables a todos os niveis; reivindican o uso de espazos exteriores en todos os ciclos; reclaman a eliminación da máscara nas actividades ao aire libre, garantindo a seguridade; favorecen unha xornada intensiva (mantendo sempre o servizo de comedor e o mesmo horario de entrada e saída do centro, de face á conciliación); e reivindican a redución dos cocientes de aula: “Queremos cocientes por cada 15 alumnos como máximo”.

Grazas á presión realizada, Aranberri contounos que nestes centros nótanse movementos, que algúns profesores manifestaron a súa intención de saír aos espazos exteriores, pero a carta recolle máis medidas. Por iso, o grupo de pais e nais di que seguen recollendo firmas e que os centros necesitan máis firmas para que cambien de rumbo.