Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Refuxiáronse en danza na colonia de refuxiados de Garazi

  • Fuxindo da guerra, en xuño de 1937, Donibane Garazi recibiu a 600 nenos de Bilbao e arredores. Na Cidadela da capital, a escola dependente do Goberno Vasco converteuse nunha colonia, pola que pasaron preto de 800 nenos de entre 8 e 14 anos en dous anos. Cos nenos chegaron até 80 adultos: sacerdotes, profesores e persoas doutros oficios. Así, todo un pobo reuniuse na colonia. Desde Txomin Hiriart-Urru recolléronse diversos aspectos da colonia de Garazi.
Artikulu hau CC BY-SA 3.0 lizentziari esker ekarri dugu.

17 de abril de 2024 - 06:11
Bi dantzari talde dantzan publikoak osatutako zirkuluaren barruan, 1936ko gerrako haur errefuxiatuak. Donibane Garaziko Ziudadela, 1937.

 

1937 Donibane Garazi
Nenos refuxiados na Cidadela de Donibane Garazi, 1937.

Como lugar de acollida dos nenos, tamén se apoiou aos dantzaris do grupo de danzas Elai Alai de Gernika. Os avións da lexión Cóndor bombardearon Gernika na Vila Cuba de Bilbao, onde primeiro se reuniron os dantzaris de Elai Alai, para logo levar a uns 40 bailaríns a Donibane Garazi. Segundo Olaeta era o director do grupo que se uniu unhas semanas máis tarde.

A identidade dos vascos reais

Con Olaeta o equipo comezou os ensaios. Contaban co apoio do Goberno Vasco, que tiña como obxectivo difundir as actuacións do grupo a nivel internacional para que todo o mundo puidese coñecer a situación dos vascos.

1937 Donibane Garazi 2
Dous grupos de bailaríns forman un círculo de baile público, nenos refuxiados da guerra de 1936. Cidadela de Donibane Garazi, 1937.
1937 Donibane Garazi
Nenos refuxiados da guerra de 1936 no patio da Cidadela de Donibane Garazi. Donibane Garazi, 1937.

O grupo de baile reformouse cos nenos da Cidadela, os xastres fixeron novos traxes e Olaeta fixo varias viaxes a Zuberoa para beber dos seus bailes, co obxectivo de definir a cultura vasca. En outubro de 1937, 4 meses despois da colonia, 42 dantzaris de Elai Alai abandonaron a Cidadela para trasladarse a París.

Tras a marcha do grupo, os cantos e danzas vascas non desapareceron, con todo, como nas outras colonias do Goberno, pois estas disciplinas tiñan unha importancia especial. O PNV quería organizar un sistema propio de colonias e o obxectivo era educar aos nenos e nenas como auténticos vascos.

1937 Donibane Garazi 7
Nenos refuxiados de 1936. De autoridades ou ikurriña dantza. Cidadela de Donibane Garazi, 1937.

 

 

Niños refugiados de 1936. Jóvenes con palos grandes y un solista bailando. Ciudadela de Donibane Garazi, 1937.

Os nenos recibían diariamente clases de danza. Ademais da danza, ensinábanlles música. Na educación utilizaban métodos innovadores para esta época, entre outros, os nenos que buscaban empuxar á reflexión e á crítica.

1937 Donibane Garazi
Elai Alai na Cidadela de Donibane Garazi. Nenos refuxiados da guerra de 1936. Desde arriba até a terceira fila, á dereita Segundo Olaeta. Donibane Garazi, 1937.

Ponte para acougar as relacións de baile

Grazas á danza, os habitantes de Donibane Garazi achegáronse aos nenos refuxiados. Porque, en principio, a chegada dos nenos non foi do todo benvida naquela sociedade tradicionalista e conservadora.

1937 Donibane Garazi 5
Dous grupos de mulleres e homes bailan. Parece que algún ingurutxo está a bailar. Cidadela de Donibane Garazi, 1937.

Aos poucos, con todo, as relacións fóronse suavizando, o que influíu en que os nenos fosen atendidos polo tres sacerdotes. Observaron que os nenos ían todos os días á misa e a danza tamén foi o fío condutor.

Deixaron pegada

O grupo de baile Elai Alai volveu montar e actuou nos arredores de Donibane Garazi. Os bailes organizábanse despois de calquera cerimonia e acto relixioso.

1937 Donibane Garazi
Seis bailaríns recibindo ao patio da Cidadela de Donibane Garazi. Formaron unha ponte con espadas e tres homes pasan por baixo. Un dos dantzaris leva a ikurriña. Donibane Garazi, 1937.
1937 Donibane Garazi 3
Nenos refuxiados de 1936 bailando. Cidadela de Donibane Garazi, 1937.

Estas actuacións afectaron os grupos da Baixa Navarra e do Norte en xeral. Moitos grupos da zona fixeron seus os códigos e o repertorio de Elai Alai.

Fontes:


Interésache pola canle: Historia
Homenaxe a Mikel Gardoki no 50 aniversario do seu asasinato: «É hora de saber a verdade»
Cúmprense 50 anos do asasinato por disparos de Mikel Gardoki Azpiroz, membro de ETApm, por parte da Policía franquista. No acto participaron os membros da fundación Egiari zor e o membro de Gardoki Juan Miguel Goiburu Mendizabal 'Goiherri'.

Análise
Todos estamos na cadea
O 29 de xaneiro, ás portas da fábrica Guardian de Llodio, sucedeu algo que non estamos afeitos a este mundo egoísta. A dirección mostrou a súa intención de apagar o forno e, para facer fronte a iso, os traballadores bloquearon a porta cunha serie de pancartas. Pero non... [+]

Muga-zergek depresioa areagotzen dute

Washington (AEB), 1930eko ekainaren 17an. AEBetako Kongresuak Muga-Zergen Legea onartu zuen. Smoot-Hawley Legea ere esaten zaio Reed Smoot senatariak eta Willis Hawley diputatuak bultzatu zutelako.

Legeak 900 produktu ingururako inportazio zerga-mugak %40 eta %60 artean igo... [+]


Cadáveres romanos cimentación de Viena

Durante as obras de restauración dun campo deportivo no barrio vienés de Simmering, atopouse en outubro de 2024 unha fosa común cuns 150 cadáveres. Chegouse á conclusión de que se trataba de lexionarios romanos. Morreron ao redor dos 100 anos. Ou, mellor dito, que os... [+]


Recordo dos deportados nazis nunha carteira
A carteira do gamerés Jean Iribarne, falecido no campo de concentración nazi de Neuengamm en 1945, foi recuperada e entregada aos seus familiares. En Ipar Euskal Herria polo menos 350 persoas foron deportadas por participar na resistencia, e case a metade non sobreviviron.

Morre Elena Barrena, referente de profesores e historiadores
A súa tese doutoral sobre a creación de Gipuzkoa foi pioneira na comprensión da evolución dos territorios históricos. Profesor da Universidade de Deusto, foi un exemplo para moitos historiadores da súa forma de traballar e ensinar.

Análise
Balanceándose cara á guerra

A nosa nai sempre di: “Nunca comprendín por que sucedeu a Primeira Guerra Mundial”. Non ten sentido. Non entende por que as antigas potencias europeas implicáronse nunha especie de barbarie e non pensa en como convenceron aos mozos europeos e coloniais a morrer en... [+]


Catro maquis asasinados en San Sebastián en 1947 e 1948
Os maquis guerrilleiros antifranquistas non tiveron unha presenza especialmente destacada en Euskal Herria, pero pasaron algúns e sufriron a brutal represión do réxime. A Garda Civil asasinou a tres persoas en Ibaeta en 1947 e a unha en Zubieta en 1948, a pesar de que están... [+]

Copistas da Idade Media

Até agora cremos que na Idade Media e antes de que se estendese a imprenta, os encargados de copiar os libros eran homes, concretamente monxes dos mosteiros.

Pero un grupo de investigadores da Universidade de Bergen (Noruega) concluíu que as mulleres tamén traballaron como... [+]


A cociña italiana non existe

Florencia, 1886. Carlo Collodi, autor da coñecida novela Le avventure de Pinocchio, escribiu sobre a pizza: “Masa de pan tostado ao forno con salsa de calquera cousa que estea ao alcance da man”. O escritor e xornalista engadiu que aquela pizza tiña “unha forma complexa... [+]


Unión Europea e Rusia
Ostpolitik, aquel eco delicado
As políticas que impulsaron a Guerra Fría tamén estiveron á beira da paz. Non se produciron novas reestruturacións políticas que unisen Oriente e Occidente, pero si novas realidades entre Europa Occidental e Oriente. Un deles foi a socialdemocracia alemá que impulsou... [+]

Eugene Pottier
'Cancións revolucionarias': a cousa dunha canción que nunca se perderá

Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]


Lineal Á inscrición máis longa

Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]


Eguneraketa berriak daude