O día 25 tivemos coñecemento a través dos medios de comunicación dunha "homenaxe" a algunhas vítimas da COVID-19.
As palabras do lehendakari, do deputado de Política Social de Álava e do conselleiro de Políticas Sociais estiveron lonxe do que moitos familiares e achegados destas vítimas quixesen escoitar.
Somos moitas, tamén vítimas, que non nos convidaron a este evento. As institucións tampouco nos deron voz, pero iso non nos impediu relatar as crueldades que vivimos e que vivimos.
A propaganda forma parte da campaña da axenda e do "bo facer" das institucións. Picaron sobre a ferida. O titular de Médicos sen fronteiras facémonos nosos: "Pouco, tarde e mal".
Máis dun milleiro de persoas morreron nas residencias tras recibir o COVID-19. Moitos non recibiron a debida atención e morreron nunha inimaxinable soidade. Que dicir das situacións que viviron os nosos maiores nos seus fogares e centros de día.
"O lehendakari dixo que ninguén tiña 'manual'. Os manuais refírense a obxectos, mobles, electrodomésticos... nunca a persoas"
A vacinación nas residencias interrompeu un número alarmante de mortes, pero non a preocupante situación na que se atopan o non residentes.
Non imos permitir que o emotivo lanzamento de flores no humidal sexa o final da salvaxe situación vivida.
As persoas maiores seguen sendo vítimas, non da COVID-19, senón da asistencia e da mala xestión das institucións.
O lehendakari dixo que ninguén tiña "libros de instrucións". Os libros de instrucións refírense a obxectos, mobles, electrodomésticos... nunca a persoas, polo que non deben ser utilizados por un Presidente, ou iso criamos.
Mesmo admitiu cometer "erros", pero non dixo que equivocacións. As máscaras a un centenar de usuarios tamén foron "un erro" na residencia de Donostia-San Sebastián (Diario vasco 23.4.21).
Tras a vacinación, a situación nas residencias privadas, públicas e concertadas deuse por resolta. Nós non. Por iso, queremos subliñar os erros que se daban antes da pandemia e que aínda se dan.
Os traballadores das residencias son insuficientes, as súas condicións laborais son escasas, o que lles impide unha atención de calidade. Os cocientes, o número de traballadores que se necesita para atender aos usuarios, están falseados e non os calculan por categorías, senón polo total de traballadores contratados. Non hai formación continua. As auditorías nunca atopan "irregularidades". Na maioría deles, os centros de atención primaria non realizan un seguimento da súa saúde. As actividades para mellorar a súa deterioración física e cognitiva, moitas veces non existen nin sequera enunciados.
Hoxe en día aínda hai vítimas. Interrómpenselles as saídas, limítanselles as visitas, limítaselles o número de persoas próximas a relacionarse, impídeselles saber onde viven os seus achegados, obrígaselles a facer visitas nunha carpa en espazos que non cumpren todos os requisitos. Estánselles vulnerando os seus dereitos como persoas. Por todo iso, e por moito máis, seguen existindo vítimas, e son moitas, señor lehendakari.
E nada que dicir desoutras vítimas. Como sempre, aos que o lehendakari condena á invisibilidad e ao esquecemento. Miles de mulleres inmigrantes traballando sen dereitos básicos.
As escenificacións como a do sábado terían significado si fósense acompañando ás solucións de "erros" que mencionou o señor lehendakari, pero non as menciona. Porque son demasiadas?
Subscriben o artigo:
Txaro Marquínez Idiáquez,
Iraide Urriz Goikoetxea,
Marixa Díaz de Arkaia Landa,
Xanti Ugarte Solaberrieta,
Guillermo Perea López de Letona,
Xabier Pierrugues en Barberá,
Xabier Monreal Pinillo
(Protéxeche Álava, Protéxeche Bizkaia, Familiares de Gipuzkoa e membros da Custodia Revolucionaria)
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]