Homenaxe ás vítimas da COVID-19?
O día 25 tivemos coñecemento a través dos medios de comunicación dunha "homenaxe" a algunhas vítimas da COVID-19.
As palabras do lehendakari, do deputado de Política Social de Álava e do conselleiro de Políticas Sociais estiveron lonxe do que moitos familiares e achegados destas vítimas quixesen escoitar.
Somos moitas, tamén vítimas, que non nos convidaron a este evento. As institucións tampouco nos deron voz, pero iso non nos impediu relatar as crueldades que vivimos e que vivimos.
A propaganda forma parte da campaña da axenda e do "bo facer" das institucións. Picaron sobre a ferida. O titular de Médicos sen fronteiras facémonos nosos: "Pouco, tarde e mal".
Máis dun milleiro de persoas morreron nas residencias tras recibir o COVID-19. Moitos non recibiron a debida atención e morreron nunha inimaxinable soidade. Que dicir das situacións que viviron os nosos maiores nos seus fogares e centros de día.
"O lehendakari dixo que ninguén tiña 'manual'. Os manuais refírense a obxectos, mobles, electrodomésticos... nunca a persoas"
A vacinación nas residencias interrompeu un número alarmante de mortes, pero non a preocupante situación na que se atopan o non residentes.
Non imos permitir que o emotivo lanzamento de flores no humidal sexa o final da salvaxe situación vivida.
As persoas maiores seguen sendo vítimas, non da COVID-19, senón da asistencia e da mala xestión das institucións.
O lehendakari dixo que ninguén tiña "libros de instrucións". Os libros de instrucións refírense a obxectos, mobles, electrodomésticos... nunca a persoas, polo que non deben ser utilizados por un Presidente, ou iso criamos.
Mesmo admitiu cometer "erros", pero non dixo que equivocacións. As máscaras a un centenar de usuarios tamén foron "un erro" na residencia de Donostia-San Sebastián (Diario vasco 23.4.21).
Tras a vacinación, a situación nas residencias privadas, públicas e concertadas deuse por resolta. Nós non. Por iso, queremos subliñar os erros que se daban antes da pandemia e que aínda se dan.
Os traballadores das residencias son insuficientes, as súas condicións laborais son escasas, o que lles impide unha atención de calidade. Os cocientes, o número de traballadores que se necesita para atender aos usuarios, están falseados e non os calculan por categorías, senón polo total de traballadores contratados. Non hai formación continua. As auditorías nunca atopan "irregularidades". Na maioría deles, os centros de atención primaria non realizan un seguimento da súa saúde. As actividades para mellorar a súa deterioración física e cognitiva, moitas veces non existen nin sequera enunciados.
Hoxe en día aínda hai vítimas. Interrómpenselles as saídas, limítanselles as visitas, limítaselles o número de persoas próximas a relacionarse, impídeselles saber onde viven os seus achegados, obrígaselles a facer visitas nunha carpa en espazos que non cumpren todos os requisitos. Estánselles vulnerando os seus dereitos como persoas. Por todo iso, e por moito máis, seguen existindo vítimas, e son moitas, señor lehendakari.
E nada que dicir desoutras vítimas. Como sempre, aos que o lehendakari condena á invisibilidad e ao esquecemento. Miles de mulleres inmigrantes traballando sen dereitos básicos.
As escenificacións como a do sábado terían significado si fósense acompañando ás solucións de "erros" que mencionou o señor lehendakari, pero non as menciona. Porque son demasiadas?
Subscriben o artigo:
Txaro Marquínez Idiáquez,
Iraide Urriz Goikoetxea,
Marixa Díaz de Arkaia Landa,
Xanti Ugarte Solaberrieta,
Guillermo Perea López de Letona,
Xabier Pierrugues en Barberá,
Xabier Monreal Pinillo
(Protéxeche Álava, Protéxeche Bizkaia, Familiares de Gipuzkoa e membros da Custodia Revolucionaria)
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]
Un amigo que vira a Mitoedad na Navarra Area cualificou de “telúrico” o que sentira. A min tamén me pareceu o que vira de casa pola televisión.
Pode pensarse que a paixón e a adhesión espertadas por Mitoaroa baséanse na visibilidade do proxecto, e así será, pero... [+]
É o costume de tomar decisións que nos cambiarán a vida co comezo do novo ano. Facemos listas en tres puntos: un, máis práctica deportiva; dous, ver a vellos amigos máis a miúdo; tres, volver a Islandia, real e metaforicamente. A medida que pasan os meses... [+]
Na circulación as prioridades desempeñan un papel fundamental. Son as primeiras cousas que aprendemos a conducir: si non dominamos as rotondas e o STOP non conseguiremos o permiso de conducir.
Con todo, as prioridades non son cuestións neutras, senón que foron modificadas... [+]
Oholtzak betiko utziko dituela jakinarazi zigun Benito Lertxundik badira jada hainbat aste, eta geroztik asko gara maila batean ala bestean umezurtz sentitzen garenak, halako galera edo abandonu sentsazioarekin, triste. Iruindarroi, behintzat, bere zuzenekoen zirrara azken aldi... [+]
Enmaráñannos a convivencia dos vascos en tres nós, e a pesar dos longos anos, a paciencia e a determinación decidida, non podemos liberar eses lazos. Polo menos hai tres nós do momento: presos, euskera, inmigrantes.
Co novo ano reunímonos en Bilbao miles de persoas,... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
.jpg)
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]