A man de Zafar e a de Irulegi están feitas de bronce. Ambos representan a man dereita coa inscrición no dorso e a palma menos traballada. Nun templo, un na porta da casa, outro, tiñan unha función similar. Son similares en tamaño, pero a de Zafar ten máis volume e peso, e moito máis detalles.

A lingua dos habitantes de Zafar era himyarí, pero, como noutros países do sur de Arabia, utilizaban a escritura sabana nos textos. A suma de ofertas secretas, textos legais e grafitis breves permitiunos chegar a miles de textos escritos en sabana, o que permitiu aos expertos traducir integramente o texto da man de Zafar. O letreiro está cheo de toponimia e nome propio e ofrece moita información. Dinos que a oferta da man fíxose no lugar chamado Zafar, na montaña de Iemen, no templo do deus Ta’lab Riyam.

O dono da man era Wahab Ta’lab, membro dun clan que formaba parte dunha tribo maior e cuxo deus era Ta’lab. No sur de Arabia cultívase entón aos deuses pagáns; logo virían o xudaísmo, o cristianismo e finalmente o islam.

Indicador sanitario do propietario da man

Os investigadores conclúen que Wahab Ta’lab era un alto membro da comunidade. Por unha banda, que o apelido sexa o mesmo nome que o deus representa o seu status e, por outro, tiña que ter un gran poder económico para pagar e ofrecer este tipo de pezas.

Cren que a man de bronce representa a propia man de Wahab. E como a peza ten tanto detalle, tamén permite formular hipótese sobre a súa saúde.

A lingua himyaresa desapareceu

Cando o cirurxián da man Jeremy Field examinou a man de Zafar, primeiro comprobou que non representa unha man amputada; as grandes veas do dorso indican que hai circulación sanguínea. Observando as uñas observou que tiñan forma de culler, o que adoita ser indicativo de anemia. Ademais, chegou á conclusión de que tiña o dedo pequeno curvo roto. Nunha peza deste detalle estas características non podían ser aleatorias.

En definitiva, fronte á man humilde de Irulegi, a man de Zafar representa a prosperidade do Reino Himyar. Himyar foi o principal estado de Arabia até o século VIN. Fundada na mesma época da man de Irulegi, foi un importante centro comercial entre Asia e o Imperio Romano, enriquecido polo comercio de incisos. Un par de séculos antes da man apoderar do Reino de Saba e na época da man conquistaron tamén Qataban e Hadhramaut.

Pero ao final non foron tan afortunados como nós e perderon unha das súas principais riquezas. A súa lingua, himyaritana, desapareceu cara ao século X.