Diwan estuda nas escolas. A única proba do baixo pódese facer legalmente en bretón, de xeografía histórica, pero este ano 15 alumnos decidiron que a das matemáticas tamén o farían en bretón.

A vosa iniciativa tivo eco. 15 alumnos realizaron a proba de matemáticas en bretón.

Si, pedimos ao Reitorado un permiso especial para que as matemáticas se traducisen en bretón. Non recibimos máis que negativas, sen ningunha solución. Como eran xustamente as negacións automáticas que queriamos facer avanzar, non había ningunha posibilidade de diálogo. Así que decidimos facelo en bretón.

Parece que en anos anteriores tamén algúns alumnos fixérono, pero este ano xa tiñades 15 en grupo.

Creo que cada cal pensou pola súa conta durante o ano, pero sen precisar demasiado. Antes de empezar o baixo, tres semanas antes, empezamos a falar do que se podía facer para cambiar as cousas para nós e para as xeracións futuras. Levamos a reflexión, debatemos e votado. 15 estabamos dispostos a pasar as matemáticas en bretón. Supoño que todos os demais alumnos do Liceo apóiannos, pero non todos quixeron arriscar.

De feito, o baixo é imprescindible, entre outras cousas, para ir á universidade. Estades dispostos a correr o risco de fallar?

Coñeciamos o perigo e estabamos dispostos a aceptalo. Hai que valorar que é o máis importante. É verdade que non teño ganas de repetir o ano, pero por outra banda, quero que as cousas se adianten para que o idioma teña un lugar máis importante. Non é nada o que pedimos! Só unha proba de baixo, sabendo que hai correctores para iso. Queremos introducir o bretón na vida pública.

Tivestes apoio?

Si. Fixemos unha rolda de prensa para dar a coñecer o que fixemos e a continuación contamos co apoio dos artistas bretóns, así como co apoio político -entre outros, o presidente da comarca, Loïg Chesnais-Girard-. Doutra banda, para que as nosas copias sexan corrixidas, púxose en marcha unha recollida de firmas en internet e nunha semana recolléronse 11.000 firmas (agora supera as 13.000). Hai xente por detrás e fortalece a nosa acción porque demostra que hai vontade de desenvolver o idioma.

Brebeta mostra a resposta do Reitorado en Euskal Herria e Bretaña.

No noso caso corremos o risco de alcanzar un cero, pero non sabemos demasiado o que vai pasar agora. Pero creo que sería importante tender pontes entre Euskal Herria e Bretaña, porque a loita é a mesma. Espero que as cousas se movan, que as cousas cambien e que os reitores de Bordeus e Roazhon entendan que a evolución hai que facelo con linguas “minorizadas”.

Unha última palabra?

Desde que fixemos a actividade, ouvín dicir que tivemos a influencia de pais e profesores… Esta nota moléstanos moito porque realmente nós levamos a reflexión e hai xa tres semanas que o organizamos todo entre nós.

Esta entrevista foi publicada por Ipar Euskal Herriko Hitza e trouxémola grazas á licenza Creative Commons.