Bosnia e Herzegovina acaban de ser nomeadas como candidatos á Unión Europea (UE). O país foi proclamado candidato posible en 2003 e a súa solicitude oficial realizouse en 2016, pero até este ano non foi candidato. Aínda que o proceso de selección foi longo, o da anexión ten todo o aspecto de ir polo mesmo camiño: puxeron catorce condiciones ao país, entre elas a corrupción e a loita contra o crime organizado ou a estabilidade gobernamental. Esta última condición pode ser especialmente difícil en Bosnia, onde hai tres presidentes e unha república interior autónoma.

A noticia de Bosnia chega nun momento moi especial: En plena guerra de Ucraína. A decisión adoptada pola Comisión Europea é geoestratégica para manter en órbita países da contorna da guerra. De feito, cabe destacar que en xuño deste ano ofreceu a Ucraína o mesmo status que ofreceu a Bosnia. Pero estes non son os únicos países do leste de Europa: desde hai anos os países dos Balcáns penetráronse en Europa. No mesmo estado que Bosnia se atopan Macedonia Norte, Montenegro, Serbia, Albania e Moldavia.

A declaración de Bosnia coincide coa petición oficial de Kósovo. Neste caso, o país é posible candidato, pero terá bastantes problemas para pasar a ser candidato oficial, xa que algúns estados da UE non lle recoñecen o recoñecemento, España, Chipre, Rumania, Grecia e Eslovaquia.

Longo camiño por diante

O Goberno de Bosníaca toma a noticia atafegada porque cre que é unha mostra dos seus “pasos adiante”. Agora ten catorce obxectivos paralelos e si cúmprense logrará culminar o proceso iniciado hai dúas décadas. Estes obxectivos foron fixados pola Comisión Europea en 2019 para que Bosnia siga os “criterios” da UE.

Cabe destacar que a situación de Bosnia é complexa, como a de todos os Balcáns. A Bosnia é a suma de moitas etnias e relixións, aínda que o resto de países son máis homoxéneos. Non hai máis que ver a estrutura do país da posguerra. Trátase dun país dividido en tres etnias principais, cada unha delas cos seus representantes políticos, que se alternan no goberno. Ademais, no propio Estado existen dous organismos autónomos, cada un coa súa repartición de poderes: Federación de Bosnia e Herzegovina e República de Srpska (república serbia).

As condicións europeas traerán profundas reformas ao país. Pídenlles medidas contra o crime organizado e para previlo, así como unha reforma fiscal e xurídica. Estas reformas non poden entenderse sen a condición de manter o equilibrio político do país. A escasa colaboración entre ambas as institucións, a Federación e a República, dificulta enormemente o exercicio do poder xudicial, xa que os membros da mafia foxen dun a outro.

Nos últimos anos déronse pasos para achegarnos a eses “criterios” solicitados por Europa, un deles é o referendo sobre o poder xudicial na República de Serbia en outubro de 2022. Con todo, é probable que o país que mellor reflicte a situación dos Balcáns teña un longo proceso por diante.