O plan de Boris Johnson –atrasar o Parlamento até o discurso da Raíña o 14 de outubro– pode provocar que os parlamentarios bloqueen un Brexit sen acordo ou mesmo que se convoquen eleccións xerais votando á perda de confianza no primeiro ministro. Hai espazo para ambos.

O verdadeiro obxectivo de Johnson é utilizar o Brexit para gañar as eleccións, máis que usar as eleccións para asegurar o Brexit. Forzando a posición dos seus rivais, el marcou o espazo electoral para que se vote ‘xente versus parlamento’. É dicir, que el ofrecese ‘Votar Boris, Rescatar Gran Bretaña’. Vai dicir que o 31 de outubro realmente a única saída de Europa é deixar nas súas mans a maioría dos parlamentos. O home das universidades de Eton e Oxford e do diario Telegraph presentarase como líder da xente que aborrece o establishment que constitúe a ‘elite que quere quedar en Europa’.

A estratexia electoral de Johnson é simple: Reunir á dereita do Brexit na súa contorna e seguir dividindo os ‘remainers’ [que queren seguir a Unión Europea] entre os Laboristas, o SNP, os Liberais Demócratas e os Verdes.

Os tories tentaron nas últimas semanas protexer as liñas de ataque que esperan dos laboristas en Suíza. Tras unha década de recortes brutais nos servizos públicos, hai moita xente cansa da austeridade. As colas de espera nos servizos sanitarios son máis longas, os policías son incapaces de facer fronte a unha criminalidade cada vez maior e de impor tranquilidade nos barrios. O Goberno de Johnson prometeu gastar máis diñeiro nestas materias. Pero estes anuncios tamén teñen un reverso de dereitas: xunto cos investimentos nas escolas proponse que o profesorado permita aos alumnos unha ‘forza a medida’ e que o uso das pistolas Taser sexa permitido aos axentes dentro dos novos recursos para a policía.

Isto ten toda a lóxica. En 2017, Theresa May perdeu a súa maioría ao centrarse nos problemas internos do Reino Unido e non no Brexit, que é onde se centrou. A mensaxe contra a austeridade lanzado polos laboristas tivo o seu eco e supuxo o voto para o partido. Johnson quere evitar que isto volva suceder.

Pero, por que cre a xente na mensaxe de Johnson? O verdadeiro segredo dos populistas, desde Donald Trump até Mateo Salvini ou Johnson, consiste en combinar a transgresión coa autenticidade. Mergullarse no fanatismo e ser capaz de infrinxir as normas sociais que se alcanzaron con gran esforzo, contra o racismo, a homofobia ou a misoxinia, convence á xente de que os políticos ‘din o que pensan’. Paradoxalmente, a súa falta de virtude confirma a súa autenticidade.

O seu fanatismo é o resultado dun cálculo e non do cálculo; e os seus movementos non conseguen máis que difundir a mensaxe dos fanáticos. Nas próximas eleccións vaise a xogar a ver si queda claro o verdadeiro núcleo de Johnson: que é outro Trump, cuxa axenda é un Brexit a favor das elites, disfrazado da capa de escasos gastos públicos que veñen despois dunha década de desastre como o que sufriu Gran Bretaña no estranxeiro.

Tom Kibasi é director do Institute for Public Policy Research. Aquí traducimos as pasaxes seleccionadas do artigo de opinión "Boris Johnson’s intention is clear: hei wants a ‘people v parliament’ election" publicado o pasado 28 de agosto no diario The Guardian.