"A medicalización da vida é a dopaxe para responder o ritmo actual"
- Aínda que ás veces se critica que os médicos prescriben pastillas demasiado rápidas e fáciles, este médico de Atención Primaria fíxonos unha lectura diferente: “Dáme que a xente vén á consulta dicindo algo”, para poder seguir traballando, para facer fronte ás responsabilidades de coidado, para superar a ansiedade, para poder durmir… “Somos médicos o último pomo da xente, pero nós non podemos solucionar o problema do modelo de sociedade”.
O ritmo de vida e vida actual lévanos a miúdo a medicarnos a nós mesmos, dinos o médico Aitor Montes. O que veu cunha faringitis pídelle “algo potente” e Montes dille que si toma uns días tranquilos, a dor irá só. “Pero teño que coidar aos meus netos”, a atención do paciente. No caso dunha lesión correspóndelle a rehabilitación e a asistencia ao fisioterapeuta, pero non hai fisión, as rehabilitacións e os traumatólogos están colapsados e ademais o paciente é un traballador autónomo que debe seguir traballando, ten a solución de fármaco.
Non en balde, canto máis precarizado é o contexto, maior é a demanda de fármacos e pastillas, “porque a xente que traballa a cambio duns soldos miserables en condicións de traballo, cando está perdida, cando non ten onde acudir, porque fai ao médico, nós somos o último pomo, porque non teñen máis culpa de eles”.
A medicalización é unha vía rápida para quen necesitan descanso e coidados.
Os ansiolíticos e antidepresivos son, a miúdo, demandados pola poboación e son as mulleres as que máis o consomen. “A xente cóntanos que está moi preocupada, que non pode durmir e dar pastillas”. Di Montes: “O que é un problema social convertémolo nun problema médico”.
Hoxe vin a arrincar coas miñas palabras.
Catro anos!
Necesitei catro anos para recuperar a miña vida.
Catro anos tamén vivía para fuxir da prisión.
Catro anos… En silencio… Só… Deixando ao carón a vida do pasado… Para comprender o funcionamento da miña mente... [+]
Falta de bos médicos por unha política de nota media alta. Esta política logrou que moi poucos mozos alcancen a carreira médica e a MIR afaste aínda máis á xente desa carreira.
E hai poucos médicos euskaldunes porque non se impulsou o coñecemento do eúscaro nesa... [+]
Mañás vermellas chuviosas, louras vermellas. Pouco co tren Aramaio e pronto se instalarán eólicos, esnaquizando os montes. O vento do río, procedente de Vitoria, lévanos polo mesmo camiño: o río. Infraestruturas si, todas as que queiramos, pero non a atención... [+]
Agora falamos máis da saúde mental, do benestar psicolóxico e a súa repercusión na nosa calidade de vida. É motivo de alegría, porque axuda a sacar o tema do armario, porque ao demostrar que a dor o temos todos (e non uns poucos) o malestar normalízase e axuda a... [+]
Haur eta gazteen egoera emozional eta psikologiko txarra dela-eta, irakasleak gaindituta daudela eta ikastetxe bakoitzean psikologo bat ezarri beharko litzatekeela aldarrikatzen du mugimendu batek. Hari horri tiraka, jakin nahi izan dugu zein den pandemiak eskoletan utzi duen... [+]
