“Iñon non iñor na subalterna, un mesmo,

todos os pobos unímonos sen o futuro”.

Joxean Artze / Mikel Laboa

Estas son as nosas observacións sobre o escrito do 8 de setembro do movemento vital “Soberanía(s): que queremos priorizar”.

“Sinceramente, non hai razón para pensar que a soberanía institucional de territorios máis pequenos como Euskal Herria sexa a priori mellor”, afirma Bizi que deixa claro a soberanía, é dicir, que non prima a independencia, senón a independencia, e non volve falar do pobo vasco, senón do territorio vasco.

Cando o independentista Gandhi dixo ao máximo representante do Reino Unido que había que irse da India, o representante, si desprazábase o Reino Unido, respondeulle que a soberana India tiña problemas internos, e entón Gandhi dixo: “É posible que nos neguen os problemas internos, pero ao final serán os nosos problemas, non os seus”. Neste sentido, non sabemos coas institucións soberanas se a situación do País Vasco vai ser mellor, pero ao final dependerá do que decidamos, e creemos sinceramente que sen institucións soberanas a situación vai ser a priori peor. Por iso, entre outras cousas, somos nacionalistas. De feito, segundo o dicionario de Euskaltzaindia, ser abertzale é, sobre todo, reivindicar e construír institucións independentes para gobernarnos como pobo vasco.

Bizi di que está a traballar para que os abertzales e non nacionalistas definan xuntos un mesmo proxecto de territorio sostible e xusto para Euskal Herria”. Nós falamos cos que non son nacionalistas, pero primeiro para que comprendan que as autoridades dos Estados de Francia e de España oprimen a Euskal Herria, e estamos a traballar cos nacionalistas para construír as nosas institucións soberanas como pobo e para facer fronte aos capitalistas que están a desmantelar o planeta.

Ás críticas que fixemos a Bizi sobre os conceptos engañadores da democracia representativa e da democracia participativa interesaríanos responder, pero non o fixo.

A partir de 1996, Via Campesiña (e non máis aló de 1993 como di Bizi) comezou a difundir a idea de soberanía alimentaria. Bizi di que vai na liña desa idea. Alta, nos foros mundiais sobre soberanía alimentaria organizados en Roma en 2002 e en Mali en 2007, a definición de soberanía alimentaria incluíu o dereito dos pobos a definir e elaborar as súas políticas públicas de cultivo e alimentación con plena autonomía; o dereito aos instrumentos institucionais necesarios.

A idea de soberanía alimentaria inclúe, pois, a idea de institucións soberanas dos pobos. Pensamos que o proxecto de Bizi non vai por aí, porque non fala do dereito do pobo vasco a gobernarse.

Sorpréndenos comprobar que Bizi escribiu o seu documento “Euskal Herria Soberana” en 2018, agora foi criticado publicamente e, coma se fose obsoleto. Alta, Bizi anunciou en xaneiro e xuño o acto “Euskal Herria Soberana” de outubro, pondo de manifesto a conexión entre devandito acto e o seu documento. Ademais, desde 2018 Bizi veu realizando unha e outra vez unha difusión pública deste documento, a última o pasado 19 de xullo.

Expresando “A esa recuperación das condicións das nosas vidas chamámoslle soberanía”, Bizi despolitiza a idea de soberanía e dá o seu rumor á idea de soberanía. Alta, a palabra soberanía en Euskal Herria utilízase desde hai tempo co seu verdadeiro rumor político (independencia). Na mesma liña, Bizi utiliza a imaxe do sete Pobos Vascos coa compaixón do territorio, imaxe que leva desde tempos inmemoriais ao pobo vasco.

O movemento vital non é nacionalista; por iso, na nosa opinión, debería deixar de utilizar a lema “Euskal Herria Burujaba”, porque é unha lema absolutamente nacionalista; si non o permite, seguiría baleirando de contido o nacionalismo. Pero cremos que Bizi pode facer algo mellor: converterse en abertzale! Benvido!

Non asistimos ao acto que organiza Bizi en Baiona os días 7 e 8 de outubro, porque non pensamos “Independente” de Bizi. Que o proxecto “Recuperando as nosas condicións de vida” non permite recuperar as nosas condicións de vida (ver segunda crítica a este proxecto na URL 0), senón que durante eses días estaremos en Villabona, onde Euskaraz organiza o evento, coa lema: independencia.

Pobo Vasco Independente da Recadación: Comisión de Independencia