“Este ano estamos a traballar intensamente na obtención dun identificativo relacionado coa agroecología e nos encontros estivemos dando forma a iso”, explicou Aintzira Oñederra, membro do grupo motor de EHKO. O Sistema de Garantía Participativo (BSP) é o instrumento de identificación elixido pola asociación para diferenciarse da bioindustria, e agora estase traballando na creación deste sistema. En definitiva, trátase de ir máis aló dos actuais selos ecolóxicos oficiais e de acordar un identificador que teña en conta outros criterios relacionados coa agroecología: ademais da produción ecolóxica, dan importancia a ter un fogar próximo e humano e á participación na economía social e transformadora, por exemplo.

A colaboración e a participación dos membros son as ferramentas da EHKOlektiboa para crear o identificador. “Propomos unha alternativa popular de controis e certificacións, unha rede de intercambio baseada na colaboración e a participación. Somos nós os que propomos os criterios para camiñar cara á agroecología”, afirman no vídeo de presentación. O obxectivo principal dos encontros deste ano foi profundar na definición do identificador: “A miúdo parécenos un concepto abstracto da agroecología, polo que unha boa definición dos nosos valores e criterios permitiranos diferenciarnos e explicar claramente o que facemos nas nosas granxas”, sinalou Oñederra.

Aquí tedes o vídeo que fixeron sobre o Sistema de Garantía Participativo:

Baserritarras e consumidores unidos

EHKOlektiboa reúne a agricultores e gandeiros de todo o País Vasco que traballan en distintos ámbitos do sector primario, pero tamén a cidadáns e consumidores. “Cremos que o enfoque da agroecología hai que traballalo en todo o sistema alimentario, e estamos a facer un esforzo especial para atraer á xente tamén do consumo”, afirma o membro do grupo motor. Nos encontros deste ano tamén participaron produtores e cidadáns, e os organizadores mostráronse satisfeitos coa resposta que recibiron.

Os membros do colectivo continuarán no outono o camiño percorrido nos encontros de abril, nos que consideran que é un traballo que hai que facer con paciencia e con pasos pequenos pero seguros. “Nós definimos a agroecología en tres ámbitos: o manexo das granxas, a naturalidade e o ámbito social. Non fai referencia a unha situación concreta, senón a un camiño. Chegaremos a conseguir o identificador, pero aínda temos outros deberes no camiño”, redondeou o compañeiro.