Lectura de Bilgune Feminista sobre os últimos ataques
- No último mes multiplicáronse as denuncias de picaduras en todo o mundo, e Euskal Herria non é unha excepción. Por exemplo, no último fin de semana denunciáronse en Euskal Herria máis de cen picaduras. Pero, como situarse ante este fenómeno? Bilgune Feminista de Euskal Herria publicou a súa lectura nas redes sociais e trouxémola aquí, facendo unha lectura completa.
Di Bilgune Feminista:
En relación cos últimos ataques no ambiente festivo e o tratamento mediático de:
Estamos preocupados. Preocupados e enfadados.
Estamos preocupados porque a violencia nas rúas cara ás mulleres postpandémicas* volveu aínda máis agresiva.
Estamos especialmente preocupados porque estamos a ler mensaxes de alarma que alimentan a igualdade asociada á violencia machista.
A submisión química non é nova no noso país, é outra forma de ataques sexuais, entre moitos.
É unha realidade, outra situación de violencia que as mulleres vivimos no noso día a día e, por tanto, o medo que padecemos está nesa base.
Pero os discursos que alimentan este terror conducen a limitar a nosa liberdade a través da alarma social: non levar pantalóns curtos, ter coidado de onde andas, non saír de noite, quedarnos en casa...
Ademais, ponse en marcha mecanismos policiais que limitan a nosa liberdade.
Este modelo de 
seguridade non nos fai sentirnos libres, senón que nos victimiza aínda máis.
Golpéanos o modelo de masculinidad que encarna a policía e o mesmo sistema de dominación que a mantén.
Nós non necesitamos policía para ser libres.
No caso das picaduras, ademais de ser un mecanismo de submisión a miúdo violatoria, o medo converteuse nun recurso para entrar directamente nos nosos corpos.
Dicímolo claro: a pesar de non ter sustancias químicas, picar a un compañeiro para a reprodución do medo, é violencia!
Queren despolitizar o debate, cuestionar a nosa palabra e minusvalorar vivir.
Non son anécdotas as agresións que sufrimos cada día, non son casos illados.
Faladoiros sen posicións feministas e noticias sensacionalistas supoñen a perpetuación da violencia machista.
Os homes deben deixar de atacar e asumir a súa responsabilidade na violencia machista. Xa é hora.
Hai que deixar de ser cómplices e implicarse na reparación, mantendo as actitudes non protagonistas.
A arma máis exixente que temos para ser libres son as redes de protección mutua entre mulleres*!
Seguiremos na rúa ocupando as noites e loitando por modelos de festas feministas:
Reunirémonos en festas e txosnas feministas de Euskal Herria!
Empeza a autodefensa feminista!
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
.JPG)
Goldatz talde feministak antolatua, ortziralean, urtarrilaren 3an, Jantzari dokumentala proiektatuko dute Beralandetan (17:30ean) eta biharamunean, urtarrilaren 4an, Berako bestetako tradizioak aztergai izanen dituzte Maggie Bullen antropologoarekin leku berean (10:30).
Ander Magallon, Mikel Irure eta Xabier Jauregi Metropoli Forala saioan egon dira maskulinitate berrien inguruan mintzatzen.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
