Segundas opcións
O Parque de Dona Casilda de Bilbao convértese unha vez ao ano no punto de encontro do teatro de rúa. Este ano, o festival Kalealdia cumpre 25 anos, e na primeira semana de xullo, puidéronse ver 86 actuacións de 32 compañías diferentes.
O día 3 de xullo chamoume a atención a colorida estrutura que hai xunto a unha das lagoas do parque. Unha rede que soporta os residuos plásticos coloridos e a estrutura completa o escenario do concerto que está a piques de comezar: A obra O Vello, o submarino e o mar da compañía Hortzmuga. A compañía Hortzmuga, fundada en 1989, ten como obxectivo concienciar a través da crítica social nos espectáculos que se celebran en Bilbao.
Un home de idade aparece en primeiro lugar no tablado e comeza a moverse nun espazo que ten forma de barco/medio fogar: É Ulises. Pescou o lixo, recolleuna na rede e incorporouna á estrutura. Así construíu o seu propio habitáculo. Ulises vive tranquilo no seu recuncho, lonxe dos demais.
Felix, submarino, é o segundo protagonista da película de animación. Mozo, chea de enerxía e coñecida en Instagram. A súa principal preocupación son os Hater, os likes e os followers e pasa o día gravando e retomando retos. Nesta ocasión, o seu labor é gravar como se devora unha onda xigante. Pero Itsaso ten outra misión preparada para Felix.
É quizais o terceiro protagonista, o máis significativo: Mar. O mar, vestido de azul, simboliza o movemento das ondas coas súas grandes ás sostidas polos brazos. Está enfermo, afogado polos desperdicios que derramamos os humanos. Leva as ruínas a Ulises para que o ancián lles conceda unha segunda vida. Hoxe Itsaso quere crear un encontro entre Felix e Ulises. Parécelle que teñen algo que aprender o un do outro.
A obra expón diversos temas a través da relación entre Ulises e Félix: Felix vese obrigado a vivir fóra das pantallas na illa illada de Ulises. Pola contra, Ulises foi obrigado por moito tempo a relacionarse con outro ser humano.
A obra é unha reivindicación de segundas oportunidades, unha proposta esperanzadora que suxire que estamos a tempo de preservar a natureza e o medio ambiente. Felix, un mergullador, encarna a esperanza. O mozo tomou a substitución de Ulises e asumiu a misión de custodiar o mar. A segunda opción é a de Félix, a segunda é a dos residuos que se verten ao mar e a segunda a da sociedade mergullada no consumismo e a tola acumulación de lixo. A obra deunos a oportunidade de facer o noso exemplo aos espectadores, coma se dunha pequena esperanza tratásese.
A través das redes anunciar o misterioso teatro Axut! persoas da compañía hai poucos meses. Unhas poucas datas, unha chea de actores, coñecidos e non tan coñecidos, e que só ía estar no Palacio Latsaga de Izura. Cando nos demos conta chegamos á data e alí estabamos en... [+]
Que lugar ten o teatro nun escaparate como o libro e a feira vasca de Ziburu? Ou devandito doutra maneira, canto ten o teatro da literatura? Esta pregunta foi o punto de partida de Daniel Landart e Arantxa Hirioien na mesa redonda Zubiburu do acto de apertura da feira. Durante... [+]
Os soños pódense clasificar no conxunto de fenómenos que non entendemos. Aínda que non os entendemos, son tan vivos, tan penetrantes, tan reais. E como podemos imaxinar os soños? Á mañá seguinte moitas veces non lembramos as vivencias do soño, e cando nos espertamos... [+]
Maite Aizpurua e Intza Alkain recíbennos coma se non habería nada máis importante na porta do bar Taba. Postes que marcan fronteiras ou non deixan pasar dun lado a outro ao carón e ti polo centro, coma se estiveses na alfombra vermella. O importante é todo aquilo que o... [+]
No coloquio posterior a unha actuación, o público comparte as súas opinións e reflexións sobre o visto e escoitado, e, dalgunha maneira, o espectáculo segue en funcionamento durante o tempo que dure este encontro. As sensacións que dalgunha maneira convértense en... [+]
