Hai dous anos, en Pamplona comezamos a organizar un grupo de individuos na rede de axuda mutua Haritu co obxectivo de facer fronte colectivamente ao empobrecimiento xeneralizado da clase traballadora. Debido ás dificultades crecentes de acceso á alimentación e á vivenda, creamos o Almacén de Solidariedade de Haritu e o Sindicato de Vivenda.
O Almacén de Solidariedade conta xa con 110 participantes e apóiase nas reunións quincenais que realizamos nos diferentes supermercados da cidade. Ademais, contamos cunha horta e un oliveiral para a autogestión. Reunímonos persoas con diferentes traxectorias sociais e políticas. Isto supón un exercicio básico de comprensión mutua, como o das linguas (wolof, árabe, francés, eúscaro ou castelán), as prácticas de militancia e as diferentes formas de pensar, sentir e facer.
O Sindicato de Vivenda organizouse con inquilinos en conflito co propietario da vivenda. Asesoramos e garantido os seus dereitos con decenas de inquilinos. Paralizáronse varios desafiuzamentos, todos eles en aluguer. Denunciáronse todo tipo de problemáticas. Non deixaremos de dicir que as vivendas son básicas para o desenvolvemento e conservación das vivendas. Con todo, o acceso a unha vivenda é cada vez máis restrinxido para moitos. Só en Navarra os alugueres creceron un 40% nos últimos sete anos. As condicións de acceso dificultan o acceso a un fogar a persoas en situación vulnerable ou con postos precarios.
En Haritto levamos dous anos loitando colectivamente pola problemática das necesidades básicas e a vivenda. Dous anos a través da autoorganización dos tecidos
O crecemento do uso turístico e temporal das vivendas permite aos propietarios multiplicar os seus beneficios (sobre todo medianos e pequenos propietarios) e contribúe á subida dos prezos. As nosas cidades están a ser saqueadas. A isto hai que engadir a crecente presenza de fondos de investimento en xestión de vivendas. Este é o caso de Concepción en Pamplona, que obtivo a xestión de once alugueres e que está a tratar de afogar aos seus veciños con cambios inxustificados nos contratos de aluguer.
Ademais, o abastecemento sen precedentes e o aumento dos combustibles, o paro, os salarios baixos, o incremento do prezo da cesta da compra, especialmente o incremento da carga de coidados que se adaptan ás mulleres…, empeoran cada vez máis as condicións de vida e especialmente na poboación racializada en situación irregular. Doutra banda, podemos observar que os empresarios, bancos e rentistas súmanse aos seus beneficios. Segundo datos facilitados por Intermón Oxfam, o 1% da poboación mundial concentra o 63% da riqueza mundial producida. Sumemos a todo isto a decadencia ecolóxica, o contexto global, as mortes nas fronteiras e a crise enerxética. Non nos falta razón para seguir andando.
En Haritto levamos dous anos loitando colectivamente pola problemática das necesidades básicas e a vivenda. Dous anos traballando conxuntamente con outros colectivos na conformación da comunidade a través da autoorganización dos tecidos, estreitando lazos e traballando en dinámicas de colaboración. Exemplos diso son o anti-racista baloncesto e fútbol mundialito pamplonés, a aposta polo despregamento da rede nos barrios de Pamplona ou pola organización doutras vivendas sindicais e de colaboración en Hego Euskal Herria.
Denunciamos durante dous anos as causas estruturais da mercantilización da vivenda, a desigualdade no acceso aos recursos, a opresión de clase, o racismo institucional, a violencia contra as mulleres. Dous anos e aquí segue… porque o importante non é repartir o pastel, senón cambiar a receita.
Por iso, o domingo 29 de xaneiro, ás 13:00, desde a Praza de San Francisco de Pamplona En defensa das necesidades básicas e da vivenda, organización! Convidar o pasacalles que sairá baixo a lema e á posterior comida que se celebrará en Zabaldi.
Organiza e colabora!
Membros da rede de axuda mutua Haritu
Asier Calvo Álvarez de Arkaia, Daniel Fuentes López, Oihana Idoate Errea, Ane Martínez Echeverría, Amaia Prieto Arratibel
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]