En poucas palabras podes presentarnos a Unión de Agricultores Vascos?

Desde 1982, o sindicato ELB puxo ao agricultor en primeira liña a través da mobilización e a solidariedade xa que se atopa no punto de partida da cadea de produción e alimentación. Ligado ao sindicalismo desde 2005, a OCDE creou a estrutura de desenvolvemento de Euskal Herriko Laborantza Ganbara, co obxectivo de promover un cultivo popular e sostible.

Para que e como a OCDE presenta cargos electos nas eleccións sindicais de 2019?

As eleccións á agricultura celébranse cada seis anos a nivel departamental.

Nesta ocasión, a ELB decidiu presentar unha lista de Ipar Euskal Herria e na parte Biarno, outros 20 agricultores de Confédération Paysanne presentan unha segunda lista.

Esta elección foi impulsada pola creación da Mancomunidade Única de Iparralde, consciente de que esta fíxose cargo da agricultura.

Por tanto, a elección foi moi normal para nós, sabendo que as responsabilidades da cámara de agricultura do departamento fanse cada vez máis débiles cando Nova Aquitania adquíreas.

O ELB preséntase nestas eleccións con catro eixos principais:

1. Defensa e apoio dos agricultores na vida cotiá, individual ou colectivamente.
2. Asegurar a vida e a habitabilidade en todas as granxas e reter a man para iso nos desmares e ferramentas colectivas que creamos (AOP, Herriko,…).
3. Realizar propostas sobre a novo PAC que inclúa emprego e especificidades locais (pequenas granxas, pendentes,…)
4. Creación dun organismo público de cultivo para a súa implantación no ámbito da agricultura e a alimentación interna do Colexio Urbano.

Cualificamos a nosa lista de “Sempre a favor dos agricultores”, xa que ese foi o traballo que levou o ELB durante 35 anos. A lista está composta por 12 homes e 8 mulleres.

Pódenos concretar esta reivindicación da estrutura pública agraria?

A Mancomunidade Única de Iparralde, creada en 2017, decidiu asumir a responsabilidade da agricultura dentro da competencia económica. O seu primeiro paso foi a creación dunha comisión de cultivo, integrada por electos e electas.

Pola nosa banda, ELB, EHLG, Arrapitz, decidímonos a propor neste novo cadro unha estrutura pública da agricultura e a alimentación do País Vasco. Queriamos unha composición innovadora da estrutura con tres participacións:

1. Representación institucional: estadios, colectividades (Nova Aquitania, Departamento, Comunidade Urbana,…), estruturas de cultivo (EHLG, rama do País Vasco da cámara de cultivo do Departamento).
2. Representación profesional: sindicatos de agricultores, estruturas de desenvolvemento, desmarchas colectivas, centros de formación,…
3. Representación da sociedade (Consello de Desenvolvemento, representantes do departamento de consumidores e medio ambiente…).

A estrutura debería de ser unha política pública de agricultura e alimentación. ELB e EHLG presentaron hai pouco un proxecto nese sentido publicamente, o que se pode considerar unha orientación. O Presidente do Centro Vasco, Jean-René Etchegaray, formulou unha pregunta oficial ao Estado. Agora a pelota está no lado do Estado e dos electos de Euskal Herria.

Tomando esta situación en conta, cales son os cambios que se poden observar no horizonte 2019?

A imaxe da agricultura no País Vasco continental segue sendo positiva, aínda que pode variar en breve. O 80% das granxas están en desorde de calidade nun circuíto curto ou longo, tamén se plantan moitos mozos, temos que manter esa dinámica o máis posible. A orientación debe ser un cultivo sostible e popular. Aínda nos queda moito traballo por facer na transmisión de granxas sen sucesos, na protección de terras de cultivo e na mellora da inquebrantable envolvente de caseríos e granxas.

Con esta proposta de estrutura pública de cultivo queremos facer entender que o tema da agricultura é responsabilidade de todos e todas, e que a participación de todos e todas é necesaria si tómase unha orientación de solidariedade fixa.

Esta entrevista publicouna Enbata e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.