Segundo Gainza, “vivimos nunha igualdade que se escoita moito nos últimos anos” non é un reflexo da realidade. Engadiu que para ver as diferenzas entre homes e mulleres, non hai máis que analizar as relacións de parella coas que se atopan os mozos actuais.

Para lograr a igualdade, subliñou a importancia que ten a coeducación en todos os ámbitos. “A coeducación traballouse nas escolas, pero a pesar de que pareza un traballo nas escolas, non se pode circunscribir ao ámbito escolar”.

Polos estereotipos e roles sexistas que habemos interiorizado, a formadora feminista afirma que a linguaxe tamén fomenta un uso sexista. Por exemplo, “o cirurxián moitas veces relaciónase co home e a muller coa enfermeira”.

No que respecta a programas de televisión, teatro, películas, xogos e libros, sinalou que hai quen ofrece todo tipo de valores, “sexistas e asimilables”. Denuncia que se lles restou importancia aos contos, pero que os valores que queremos impulsar teñen que ser reflectidos nos contos. “Na realidade que vivimos a diario non vemos a diversidade. É necesario normalizar a diversidade a través de contos igualitarios”.

Gainza recomendou non tirar contos sexistas ao lixo, porque son útiles para traballar valores cos nenos, “é dicir, o conto pódese ler doutra maneira”.

Si quérese saber si unha película, un cómic, unha obra de teatro ou un libro é paritario, di que hai que ter en conta tres características:

-Sacar polo menos dous personaxes femininos na película

-Que estes personaxes falen entre si

-Que o tema destas conversacións sexa algo distinto do home.