O final da colleita que tivemos Berdantzart é unha cesta de emocións. A caída do ánimo despois de recoller, recibir, secar, colgar, conxelar e manter os beneficios da colleita, así como a caída dos mesmos. É unha gran depresión a necesidade de “deixar” a horta, de non ver a borra do crecemento estival das plantas, de diminuír a inxesta de hortalizas a medida que se van colleitando, de case desaparecer o milagre das flores, de non ter cheiro a froita… Pero é tempo de reflexionar sobre o fracaso e o éxito dos traballos e resultados deste ano entre verduras.

O outono é unha época propicia para fertilizar herba, árbores, arbustos, plantas sostibles, horta, campo de cultivo, etc. Pero hai que facelo ben: nestes meses frescos, segundo sexa o inverno, duro ou suave, poden estar completamente durmidos ou crecer moi lentamente. Unha boa fertilización axudará ao soño e ao seguinte resurgimiento.

Si queremos axudar ás plantas, a recuperación natural da saúde do solo debe ser sempre a primeira opción. Doutra banda, na medida do posible, xerar abono en casa, o transporte leva custo e contaminación. Pechar o círculo, o bucle pecho é a mellor norma de abonado.

Para abonar o céspede déixase a herba cortada e triturada, que será a metade da comida que necesita, mentres que no resto esténdese a hojarasca ou terrarra de ao redor moi fina.

Mantén debaixo as follas de árbores e arbustos, necesitan todo o abono gratis. E ten moitos beneficios: manter a humidade, axudar aos microorganismos que alimentan a terra, ser o fogar dos bichos... Non apilarlos nunca no traseiro do tronco. Si a folla é insuficiente, traela.

Lembre non utilizar abonos químicos ou sintéticos para o abonado. Por unha banda, poden alterar os ciclos de embriaguez e fecundación das nosas plantas e por outro, provocan importantes impactos ambientais, destacando a contaminación das augas e o xenocidio de microorganismos que dan vida ao solo.

No abonado hai unha regra que hai que seguir estritamente: máis non é mellor.