Aparece o Galo en Larra-Belagua, pero a que nos vén a dicir?
- O bosque en perigo de extinción foi descuberto nos últimos días no espazo natural de Larra e Aztaparreta, no aparcadoiro da estación de esquí do val dA Contenda de Belagua. Esta estraña conduta suscitou unha preocupación entre os biólogos, xa que pode deberse aos calorosos invernos deste ano. O Basoilarra é case unha fósil testemuña do último período de xeo, e a súa visita podería ser indicativa do cambio climático e a perda de ecosistemas, que mensaxe dános aos humanos?
Apenas queda ningún galo nas montañas de Euskal Herria. Os últimos exemplares observáronse nos Pireneos navarros, nas proximidades de Larra e Belagua, mentres que no Pirineo aragonés, máis abundante, o 40% das zonas preexistentes han desaparecido nos últimos anos, segundo un estudo realizado en 2022.
Durante estes días, o galo achegouse até o aparcadoiro dA Contiena en Belagua, cerca do ser humano e cunha estraña conduta, sen facer imposicións para asustarse. Isto xerou asombro e preocupación, xa que o galo é unha ave moi vulnerable, que adoita estar oculto entre piñeiros negros e moi afastada dos lugares onde vive o home.
Segundo os expertos, é posible que este comportamento se deba á climatoloxía invernal, na que a neve desapareceu por baixo dos 2.000 metros nos Pireneos. Así o contou o biólogo Gabi Berasategi a Euskalerria Irratia: "A propia axencia Aemet dixo que este mes de xaneiro pareceuse a marzo e seguramente prexudicou o seu comportamento e modo de vida".
Durou miles de anos entre nós, pero agora puxémolo a piques de desaparecer, non só pola calor atípica deste inverno, senón tamén pola deterioración do seu ecosistema ao engadilo
O galo entrou en celo máis rápido do normal e ao non aparecer femias no seu campo, saíu fóra dos seus campos para atraelos, achegándose ao público, que é o comportamento de varias especies nalgún momento. Así, os esquiadores e montañeiros que estaban nos arredores do monte Arlas e na estación de esquí dA Contenda puideron escoitar a súa curiosa canción.
Isto supuxo un gran risco para o galiforme especial, que pode medir 70 centímetros, a maior ave do bosque. Coa presenza do home, como os berros e o ladrido canino, o galo se estresa moito, e pode perder enerxía e moita forza, cando aínda é inverno. Os gardas forestais pon en marcha unha operación para protexer e, si é posible, levar ao seu lugar habitual.
Piden á cidadanía que si ven que non se acheguen, que non fotografen e avisen canto antes aos gardas forestais.
Debido ao bo tempo para os próximos días, prevese que a zona #Larra #Belagua #LaContienda sexa moi concorrida. Por iso, queremos lembrar a necesidade de respectar a contorna. #Basoilar pic.twitter.com/B03M2mlD7Q
— Gardas Forestais / Guarderío de Medio Ambiente (\
Gardas_na) January 26, 2024
Berasategi tomou a noticia con preocupación e destacou que estamos a pór unha vida "moi difícil" a este tipo de especies: a explotación e as barreiras dos seus bosques, os procesos da propia natureza e outras actividades de montaña como pistas de esquí, turismo... "Provocou a fragmentación do seu ecosistema", di.
A subespecie do galo que vive nos Pireneos é testemuña directa da última glaciación, perdurou miles de anos entre nós, pero agora puxémola a piques de desaparecer. Non só pola calor extraordinaria deste inverno, senón tamén pola deterioración do seu ecosistema.
O Basoilarra non atopou a ninguén no seu campo, pero non pode acudir a outros escenarios. Como excelente bioindicadores, é tamén un espello do noso futuro. Seica nos vén a dicir iso?
Conca do Elba, 1417. Debido á seca, o nivel do río descendeu considerablemente e alguén marcou o nivel da auga nunha pedra, tallando un letreiro: “Si ves de novo esta pedra, chorarás. A auga estaba neste nivel en 1417”.
O seguinte letreiro é de 1616: “Si vesme,... [+]
O cronista Teofanes Declarante recolleu que o inverno 763-764 foi un dos máis fríos da historia. A neve e o xeo ocuparon a capital bizantina e tamén viron un iceberg en Bosforón.
Até agora considerouse que o arrefriado climático débese, entre outros factores, á falta de... [+]
Nun intervalo cada vez máis estreito entre campañas electorais, convén lembrar que entramos nos anos decisivos do século XXI. Por pór un só exemplo, os científicos están aterrorizados pola continua superación das marcas de temperatura dos océanos e xa non saben como... [+]