Comezaremos pola base, o significado bruto do nome. Estamos a falar dun método de deseño e práctica que, como o seu nome indica claramente, une as palabras “bosque” e “comestible”. A palabra “bosque” refírese á estrutura, ao modo de funcionamento deste ecosistema, ao intento de copiar as conexións que se dan nun bosque natural.

Por unha banda, do mesmo xeito que ocorre nos bosques naturais, nestes bosques deseñados búscase a creación dunha capa profunda de terra cunha gran actividade fúngica, chea de materia orgánica e de estrutura directa, que non se cultiva, que deixe en paz aos seus habitantes.

Doutra banda, búscase un bo achegamento do sete estratos que se atopan nos bosques naturais, buscando sinerxías entre eles e conseguir colleitas o máis variadas e abundantes posibles. O sete estratos que se atopan nos bosques desde o subsolo até a árbore máis alta son bulbos e raíces grosas do subsolo, estrato herbáceo, plantas rapeñas, arbustos, árbores de pequeno porte, árbores de gran tamaño e para terminar, mesturados entre eles trepadores. A combinación de todos eles permite unha prosperidade apaixonante neste tipo de ecosistemas transformados polo home.

O segundo termo que leva o nome é a palabra comestible. Si fixámonos no seu significado, podemos observar que no deseño deste tipo de bosques utilízanse especies comestibles. E así é, desde estes bosques podemos obter alimentos por milleiros (froitas, verduras, fungos, espárragos...), pero ademais o bosque é fonte doutros moitos elementos que satisfán as necesidades humanas: plantas medicinais, limpadoras e cosméticas, madeira de lume, materiais de construción e flores.

Non podemos esquecer que os bosques se manteñen sans grazas á solidariedade individual. Así pois, no noso deseño temos que engadir outras especies que sustentan as especies comestibles: árbores e plantas da familia das leguminosas (que incorporan nitróxeno ao circuíto), cascarillas coas súas longas raíces para aflorar minerais, especies arbustivas autóctonas para producir biomasa abundante...

Ademais do reino vexetal, nos bosques comestibles xóganse outros elementos importantes que lle engaden biodiversidade e goce: corpos de auga, animais, zonas tranquilas... que analizaremos a continuación. Para saber máis sobre o tema, velaquí dous títulos: “Creating a forest garden” de Robert Crawford e “Bosques e xardíns de alimentos” de Gisela Mir e Mark Biffen. Belos!

Para resumir, un bosque comestible é un ecosistema transformado polo home que prioriza a vida e a natureza, que pode adoptar múltiples formas e que busca un beneficio para todos, un paraíso na miña opinión. E ti tamén podes crear algo... só tes que mergullarche no bosque.