A devastadora tendencia ao negocio co cemento non cesa en Berango, e neste momento estamos a vivir dous momentos importantes. Por unha banda, establécese a data para o baleirado forzoso de Otxantegi: 23 de novembro. Doutra banda, o procedemento de inicio de obras na parcela Otxandategi introduciuse nun momento crucial a mediados do verán: o reparcelamento. É dicir, o proceso de distribución entre propietarios e concello do rendemento económico previsto coas obras.
Nestes casos, o que obtén o maior rendemento é o que ten a porcentaxe de toma de conciencia para exercer a maior presión, o que ten diñeiro para pagar o avogado máis caro, e o que paga ao que ten coñecementos para aproveitar os trucos: A familia Aguirre Lipperheide. Os Aguirre e Lipperheid son propietarios de máis do 70% das terras de Berango, propiedade que ao longo dos séculos serviu para recadar fondos de todos. Nos últimos vinte anos, o rendemento obtido pola propiedade destes terreos nos plans e negociacións de construción en Otxantegi creceu polo menos sete veces. Con estas obras espérase alcanzar os 30 millóns de euros (30.000.000, si), só por herdar a propiedade duns terreos fértiles/fértiis. Especulación cunha zona respiratoria como Otxantegi. Forman parte dun lobby, os terratenientes clásicos. E con eles, empresas e promotores de edificios como Amenabar.
A especulación non sería posible sen a complicidade do goberno municipal de Berango. Por que non favorecen o aluguer social? Por que as VPO ao mínimo? Porque esas vivendas non dan diñeiro
A especulación non sería posible sen a complicidade do goberno municipal de Berango. Por que non favorecen o aluguer social? Por que as VPO ao mínimo? Porque esas vivendas non dan diñeiro. Ante os beneficios da familia Aguirre Lipperheide, o goberno municipal de Berango parece estar en prevaricación, é dicir, ignorando. Para que? Un 15% dese negocio para conseguir un trin co que ademais non se impulse un modelo de vivenda digna. Están a dar cumprimento ás leis, ofrecendo faragullas ao pobo e levando a cabo unha destrución ecolóxica inmutable. Son ecocidas e tan prudentes que nas alegacións do reparcelamento puidemos argumentar que non alcanzaron o mínimo de VPO.
Estes pelotazos pagámolos todos. Perda de oportunidades para construír vidas habitables, perda de saúde, perda de biodiversidade, perda do dereito a unha vivenda digna. Este modelo urbanístico imperante no País Vasco é inaceptable. Non faltan as casas (as vivendas buxán son polo menos 275.000 en Euskal Herria), as casas están cada vez máis caras. Necesítanse outras políticas públicas, en beneficio do pobo e dos traballadores, e non dos terratenientes e as grandes empresas.
Nós somos obstáculos para eles, desde a nosa presenza e reivindicacións até a alegación exposta. E así imos seguir sendo. Defende a Terra! Non toque Otxantegi!
Grupo de Defensa do Solo de Berango
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]
Durante décadas, Mecaner foi referencia industrial na nosa comarca. Ante a decisión de deslocalizar a produción, pechar a fábrica e despedir a todos os traballadores, os que nos situamos a favor da alternativa ecosocial traballamos xuntos para facer fronte á... [+]
A Rosa, si, porque así o diciamos os de casa e os amigos. O 30 de xuño vai cumprir 29 anos de vida como consecuencia dunha infección provocada por un pelotazo lanzado a 7-8 metros polos ertzainas. Isto quedou patente na comparecencia ou sesión de traballo celebrada o 26 de... [+]