A través de doce paneis, preténdese visibilizar a influencia da industria do calzado sobre os dereitos humanos, laborais, da infancia, os dereitos da muller, a exclusión social e o medio ambiente.
En Bangladesh, a industria do coiro ten un volume de negocio anual de 1.000 millóns de euros. Este negocio baséase nun elevado e insosteible custo humano e medioambiental.
Cando se sacaron as fotos desta exposición, as 155 carnicerías de Hazaribagh vertieron cada día 21.600 metros cúbicos de auga residual sen tratar ao río máis grande de Daca, Buriganga. Este río é a principal fonte de auga para uns 180.000 habitantes.
En 2009, o Tribunal Supremo de Bangladesh ordenou o traslado das cazarías a unha zona adaptada para o tratamento das augas residuais desta industria, pero o prazo ampliouse varias veces.
En abril de 2017 ordenouse o desmantelamento das subministracións de peletería, o que permitiu iniciar o traslado de forma gradual.
Con todo, o impacto ambiental non é o único problema a tratar por esta industria tóxica. Miles de traballadores están expostos cada día a sustancias químicas extremadamente perigosas para a súa saúde, sen a debida protección.
As fotografías que compoñen a exposición foron realizadas por GMB Akash, activista e fotógrafa de Bangladesh de recoñecido prestixio internacional. Boa parte da súa traxectoria foi marcada pola vulneración dos dereitos humanos. Akash recibiu máis de 100 premios internacionais.
Un dos maiores asasinatos laborais da historia moderna cumpre 10 anos. Cinco mil traballadores de Bangladesh obrigáronlles a traballar nunha fábrica de roupa nun edificio en condicións desastrosas. Así, o 24 de abril o edificio da Praza de Ra foi derrubado e 1.132... [+]