Na actualidade, en Cataluña un trinta concellos aprobaron ordenanzas para obrigar a aproveitar as augas grises nas novas edificacións. Pero segue sendo unha política minoritaria, porque non hai demasiada lexislación respecto diso, nin autonómica, nin do Estado español.

No caso de Barcelona, o goberno de Jaume Collboni determinou que a nova ordenanza esixirá a todas as grandes promocións e rehabilitacións de 16 ou máis vivendas a implantación destes sistemas de aproveitamento de auga. A proposta atópase agora en fase de proceso participativo e prevese a súa aprobación para finais de ano.

Nunha vivenda de Barcelona consómense menos de 100 litros por habitante e día. Calcúlase que un terzo deles, uns 35 litros, son de descarga do inodoro. Esta cantidade pódese cubrir con auga procedente de duchas, bañeiras e lavabos que utilizan unha media de 40-50 litros (80 litros en hoteis), segundo cálculos da empresa municipal Barcelona Cicle de l 'Aigua. Entre as augas grises inclúense o lavalouzas, o fregadero e o lavalouzas, que non se teñen en conta nas instalacións de reutilización, xa que poden conter graxas, deterxentes e outros produtos químicos.

Como funciona?

En primeiro lugar, os edificios acondicionados para o aforro deben dispor de tres sistemas de tubaxes diferenciadas. Por unha banda, o desaugadoiro de augas grises que as leva ao soto. Nel adóitase situar o depósito onde se realiza o proceso de filtración. Unha vez saneado, a auga bombéase de novo cara arriba a todas as vivendas para encher as cisternas. E o terceiro tubo bota augas negras. Esta complexidade do sistema de tubaxes só é viable en novas promocións ou rehabilitacións integrais, segundo afirman as administracións e expertos.

A variable económica inclúese no tamaño mínimo dos inmobles. En Sant Cugat do Vallès cren que é rendible a partir de oito vivendas. En Barcelona expuxéronse 16. "Nun principio é un gran investimento polo gasto de obra e polo valor do equipo, pero amortízase rapidamente e afórrase na factura da auga", explica Sílvia González, coordinadora de Augas Grises e Augas Pluviais de Aqua España, asociación de empresas do sector hídrico.

O Concello de Barcelona calcula que unha instalación para un edificio de 16 vivendas custaría 760 euros por fogar, 93 euros por mantemento e 500 m3 de auga ao ano, cun investimento amortizable en 10 anos. Ademais, consideran que o aforro económico sería superior a 150 euros anuais por vivenda.