Os coches emiten cada ano miles de toneladas de microplásticos á atmosfera. Dependendo do tamaño, algunhas delas quedan nos países de orixe, pero outras, arrastradas polo vento, caen nos océanos e chegan até o Ártico.

Nun estudo publicado na revista Nature Communications, calcúlase que anualmente chegan aos océanos e a outros ecosistemas acuáticos case 200.000 toneladas de microplásticos procedentes da actividade dos coches. Delas, unhas 140.000 toneladas corresponden a partículas PM10, partículas menores de 10 micras. Outras 52.000 toneladas corresponden a partículas de tipo PM2,5, cun tamaño inferior a 2,5 micrómetros. A partir destes datos, estímase que o 30% dos microplásticos dos océanos prodúcense na estrada. De todas estas partículas, a maioría prodúcense por abrasión de pneumáticos, pero tamén polo uso da galga.

O percorrido depende do tamaño das partículas. Así, as PM10 viaxan entre 5 e 11 días e permanecen nas zonas onde se producen, principalmente en Estados Unidos, Europa e China. As PM2,5 poden permanecer na atmosfera entre 18 e 37 días, chegando a áreas remotas como o Ártico. De feito, iso causou preocupación aos científicos. Advertiron de que estas partículas poden destruír o albedo do xeo e, en consecuencia, contribuír ao quecemento global.