Lurrama presentou a edición especial deste ano da seguinte maneira: "Na maioría dos casos, a terra é considerada como soporte: para construír os nosos camiños, vías de tren, zonas de traballo ou casas, e cada vez máis, para o pracer duns ricos. Isto tiña que ocorrer en Arbona, en terras de 15 hectáreas. Esta forma de apropiación de terras levou á OCDE e aos laboristas de Lurzaindia a dicir ASKI o 23 de xuño. Desde entón pasou unha longa ocupación e despois de 4 meses, o 24 de outubro quedará con Lurrama".

Na edición especial deste ano , elixiron como lema Gure lurra, gure jatekoa: "Si comemos o que está preto da nosa casa, protexemos a biodiversidade cultivada e as razas autóctonas, aforramos enerxía, minimizando os transportes, entre outras cousas. Tamén tomamos o camiño cara á soberanía, que nos empuxa a consumir alimentos que hoxe en día son producidos de forma económica na outra punta do mundo, o sistema liberal e capitalista que padecemos. En marzo de 2020, coa pandemia estendida, puidemos ver os límites e os paros deste tipo de dependencia. Ante o temor da escaseza, baleirábanse os andeis dos supermercados, os consumidores déronse conta de que preto da súa casa había produtores e que podían consumir de forma desigual. Por iso, a terra é o recurso que debemos protexer. Non é interminable, e unha vez artificializada a terra, non volverá nunca á agricultura, xa non será máis produtor de alimentos! E si seguimos artificializando, non imos parar para comer. Por tanto, a nosa comida producirase noutro lugar, onde as persoas dese lugar consumirán as producións doutro lugar".

Presentarán en Lurrama un traballo sobre a cantidade de terras agrícolas necesarias para 2050

En Iparralde, entre 2015 e 2018 perdéronse máis de 2.450 hectáreas de terras de cultivo, segundo datos de Sade. Segundo un estudo da EHLG, para alimentar o número de persoas que se incrementaron durante ese período, necesitábanse 6.000 hectáreas de terras de cultivo. En Lurrama presentarase o traballo sobre as necesidades de solo de 2050, tomando como base as necesidades de alimentación da poboación na que se desenvolve. Lurrama anunciou que neste traballo estudaranse dous tipos de alimentación: "Por unha banda, o que temos hoxe en día e por outro, o que deberiamos ter en función do modelo de cultivo que defendemos e protexemos o clima, a saúde, o medio ambiente".

Lurrama reivindicou que hai que axudar aos mozos a conseguir a terra para garantir a soberanía alimentaria: "Cremos que Euskal Herria ten que ir á soberanía alimentaria, temos que protexer a terra para garantir a súa función de alimentación, e imos ter que producir máis verduras, máis legumes e máis froitos que agora. Para iso, teremos que axudar a plantar aos novos agricultores, non aos fillos de labradores pola forza, pero tamén aos que están fóra do mundo dos cultivos. Para estes mozos, o acceso á terra é un gran obstáculo. As opcións de hoxe, soas ou colectivamente, van influír na evolución da terra e, por tanto, no futuro da nosa alimentación. ".

Ano especial, fórmula extraordinaria

Para mostrar o seu apoio á loita de ELB e Lurzaindia en Arbona, este ano Lurrama trasladou o seu día a Arbona. "O 24 de outubro é unha data importante para celebrar o final dunha batalla, e gustaríanos levar ao noso público alí. Nunha bandeirola do vapor pódese ler sobre a terra: unha vez vendida, perdida. Este ano celebraremos o de Arbona, que salvamos do muíño da especulación".

En Enbata pódense ler as indicacións dos organizadores para ir en autobús, levar os vasos de casa e lembrar que en Arbona non hai bancos.