UU. acusou a Julian Assange de infrinxir a Lei de Espionaxe ao publicar documentos secretos sobre a guerra de Iraq e Afganistán en 2010. A defensa pediu a súa posta en liberdade e a anulación do seu proceso alegando que a ONU, o Convenio Europeo de Dereitos Humanos e a lexislación tradicional inglesa vulneran os dereitos humanos e civís.
O traveso caso Assange comezou en 2010 cunha publicación de documentos clasificados que destapaban os crimes de guerra, corrupción e prevaricación cometidos en Iraq e Afganistán. A primeira volta do caso produciuse tras a denuncia contra o carismático fundador de WikiLeaks en Suecia, dous meses despois, por dous delitos de violación e abuso sexual a dúas mulleres. Suecia pedira a extradición de Assange e foi detido pola policía británica, que lle deixou en liberdade baixo fianza, mentres duraba o xuízo de extradición a España. Cando en 2012 a Corte Suprema de Gran Bretaña pronunciouse a favor da súa extradición a Suecia, Assange solicitou asilo político na embaixada de Ecuador en Londres.
Desde entón, producíronse cambios en Estados Unidos, Suecia e, sobre todo, en Ecuador. A cambio dun préstamo de 4.000 millóns de dólares outorgado por Estados Unidos co Fondo Monetario Internacional, o Goberno de Lenin Moreno desautorizou a situación de Assange. En abril do ano pasado, a policía inglesa entrou na Embaixada de Ecuador e procedeu á súa detención. Desde entón permanece na prisión de Belmarsh, en Londres, en plena seguridade.
Estados Unidos quere un castigo exemplar
Este segundo proceso de extradición ía comezar en abril, pero atrasouse coa pandemia. UU. aproveitou este atraso para engadir novos cargos aos 18 delitos que se lle imputan. Dous socios de WikiLeaks e un empregado da organización acúsaselles de ser cómplices dunha conspiración contra a seguridade en Estados Unidos.
O argumento estadounidense é que a publicación destes documentos clasificados pon en perigo a vida das persoas ou a seguridade do Estado. O secretario xeral da Asociación de Avogados de América, Luís Carlos Moro, considerou que este argumento é unha acusación clásica, xa que o que fai é un estado democrático ou ditatorial. "A extradición de Assange vai supor un precedente perigoso para todo o mundo democrático, xa que non representa a forza do Estado de dereito, senón a vitoria da persecución política". Estados Unidos quere deixar claro que calquera que se atreva a lanzar os seus trapos sucios, será perseguido até o último extremo do mundo, ata que sexa detido e castigado.
Segundo a defensa, a longa lista de irregularidades e vulneracións de dereitos fundamentais en Libia debería evitar a extradición a España. Entre estes puntos hai fortalezas case innegables, tal e como sostén a defensa, que o artigo 4 do tratado bilateral de extradición entre Estados Unidos e Reino Unido prohibe a extradición por motivos políticos; dous, cando existe "risco de xuízo inxusto", é dicir, sen as garantías mínimas de imparcialidade dun Estado de Dereito; tres, en caso de extradición de Assange. E catro, a vulneración da liberdade de prensa e expresión: a extradición consideraríase un delito a divulgación de información gobernamental.
Tamén son sorprendentes os obstáculos que se opoñen ao dereito a continuar a causa nun caso tan especial: só dez xornalistas poderán entrar nas sesións. Ademais de pór en risco a transparencia do proceso, denunciaron que esta prohibición é unha forma de facer invisible o estado de saúde de Assange e opinaron que o seu actual estado de saúde é "deficiente".
Ademais das peculiaridades propias do caso, o procesamiento chega nun momento significativo, entre outras cousas porque o 3 de novembro celébranse as eleccións presidenciais en EE. Todo iso pon unha presión especial sobre o caso.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]