En laja de la
- Diría que me gustan a maioría das obras do pastoreo. Con todo, nas épocas do ciclo dun rabaño de ovellas, a época preferida é o parto. Cando escribo estas liñas naceron en casa 25 cordeiros. Só unha pequena mostra se pensas que nacen uns 160 cordeiros.
Esperaba sede a época do parto. Desexaba coa mesma paixón coa que saía ao mar fuxindo desa calor penetrante. E chegou, chegou á frescura, esa que che devolve a respiración.
Quedan fóra deste mar de la aqueles que durante os últimos meses alimentaron, con arte ou de forma, o medo e a solastalgia que nos habitan. Deixei atrás Oleta e Izazpi, que ven desde a herba de encima da casa, e ao pechar as portas do campo, as cimas de Meaka e Irimo que teño por diante, as cimas que quero converter en polígonos industriais. E a quen o xustifiquen. E a quen colaboran niso.
Unha vez no campo, son libre, dando as costas ás montañas que quero, a la deléitame o corazón na aspereza, e o cheiro da lanolina é libre para mergullarme nos pulmóns. O corpo móvese con facilidade nas artilas e o vermello dos pracenteiros fálame da esencia da vida, dun berro que quere ser susurrante.
Despois de Karena veu a pasta. Entón, a ovella, enrolada, dille ao cordeiro que tamén vive fóra do ventre. Atendendo á súa nai, o cordeiro inicia a procura. & '97; O instinto dirixe o tiki á parte inferior do ventre, ata que o tta consegue abrir a billa. Conseguiu a chave da vida e, con alegría, o recentemente nado axita a cola de lado a lado.
Tiki aínda non o sabe, pero ao cabo de poucos días correrá e saltará no campo (pasarán unhas semanas para correr na pradaría). Para iso, inicia os seus primeiros intentos xunto á súa nai, tras curtos e temerosos saltos, a curiosidade lévalle a contemplar o mundo desde a atalaia sobre a súa nai xacente.
Como non vou querer nadar durante moito tempo neste árido mar? O saco amniótico da arteria gárdame dun ambiente sombrío fóra da arteria. Aquí non hai inxustiza. Nin abuso de autoridade. Nin indefensión. Nin trampa verde.
A noite, do mesmo xeito que o millo, ten a capacidade de eliminalas. Manter as portas da arteria paralelas non desbaste, a sombra da solastalgia non escurece o corazón.
A noite é máxica. E a ovella aínda máis máxica pola noite. Respírase harmonía total. Non se me ocorre nada máis relaxante que ver ás ovellas e cordeiros tombados xuntos. Tómbasche no suave lastre de la que che xurdiu no coco, e cos ollos pechados a plenitude desbórdase ao atopar as sementes da solidariedade que deixaches fóra.
Sentiches as raíces firmemente.
Eles fixéronche pastor.
Eles fixéronche montañeses.
Aspaldi arrantzaleek gutxi estimatutakoa bazen ere, egun platerean itsasoan baino dezente hobe ezagutzen da. Haragi trinkoa du, bereziki isatsean.
As persoas que traballan na gandaría buscan un equilibrio entre a óptima calidade de vida dos animais e a viabilidade económica da produción. Os seres humanos habemos posto ao mundo moitas limitacións físicas para protexer o que é “noso”, para protexer aos nosos... [+]
