Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

O rosario como indicador dunha estratexia sexual progresista

  • En alta mar existe un ser esvelto, de corpo transparente, tan estraño como descoñecido. Pola contra, non podemos dicir que sexa excepcional, xa que a súa distribución se estende á maioría dos mares do mundo, incluído o Cantábrico. Ás veces pódense atopar sós, outras veces como colar ou rosarios, unidos entre si en longas cadeas. A lonxitude dos exemplares illados varía segundo a especie, duns poucos milímetros a uns centímetros, mentres que as cadeas unidas poden alcanzar varios metros.

06 de maio de 2024 - 06:00
Salpa fusiformis. Bakarkako alea, lehen ale klonatuak sortuak dituela. Argazkia: Nagore Zaldua Mendizabal.
Salpa fusiformis

GRUPO: Fío: cordado / Subfilum: túnido / Clase: Thaliacea / Orde: Salpida / Familia: Salpidae / Xénero: Salpa.

TALLA: Exemplares solitarios duns poucos milímetros a uns centímetros (2-5 cm). Os metros son cadeas formadas por grans enlazados.

ONDE VIVE? En mar aberto. Cosmopolita. É o salpa cunha distribución máis ampla.

QUE COME? Filtra itoplancton e pequenas partículas.

Sós ou en grupo, non teñen capacidade para nadar, pero son animais que se moven por contracción, bombeando auga a través do corpo averdado e con capacidade para migrar en columna de auga. Así mesmo, en alta mar, dentro das correntes mover á deriva.

Os salpes son os animais máis primitivos dos vertebrados mariños. De feito, podemos dicir que son vertebrados, porque teñen unha “columna” non totalmente desenvolvida (notocorda) que pode distinguirse grazas ao seu corpo transparente. Ademais, si observamos detidamente a estes animais, si hai partes destacadas, esta é unha gran hendidura redondeada de cor alaranxada-arroxado que fai visibles as salvas (e especialmente as súas cadeas) desde unha distancia máis afastada en mar azul aberto. Esta esfera é un saco de estómago, intestinos e órganos reprodutores. Basicamente, a parte do corpo de función múltiple encargada da dixestión, reprodución e circulación.

Continuando coas curiosidades, o proceso reprodutivo das vendas é tamén moi especial, que foi clave do éxito da supervivencia durante millóns de anos mantendo a súa aparencia primitiva. Na primeira xeración (na época asexual) o salpa é un ser solitario que se reproduce por clonación. Multiplicado polo clon, crea unha longa cadea como un intestino de embigo que sae do seu corpo e que se compón de decenas ou centeas de pequenos exemplares idénticos. Nun momento dado a cadea quedará libre e todos estes brotes inmaturos emancipados da súa nai serán femias. Todas as irmás mantéñense en grupo ata que son fecundadas por un exemplar macho solitario (período sexual). Unha vez fecundadas, cada femia despréndese da cadea e volve ao carácter solitario. Así, formará un único exemplar de embrión e, a continuación, desenvolverá as gónadas masculinas para fecundar as futuras colonias femininas procedentes dun intestino de prata doutra femia solitaria. Aquí tes o sexo fluído das vendas. Desta forma, a reprodución rápida en condicións favorables e a reprodución sexual garanten a diversidade xenética, mentres que en condicións incorrectas clónanse. Non pode faltar con tal capacidade.

Ten en conta que as salvas cumpren unha función ecolóxica fundamental no noso planeta. De feito, o fitoplancto dos océanos (algas microscópicas) absorbe dióxido de carbono procedente da superficie do mar, polo que os salpes, que se alimentan do fitoplancto que conseguen filtrando a auga, son excelentes secuestradores do dióxido de carbono. Transparente, curioso e respectable. Porque non hai tantos seres vivos no mundo que teñan a capacidade de reproducirse como esta, e iso sen cerebro. Aínda deberiamos consideralas “primitivas”?


Interésache pola canle: A ze fauna!
2025-02-17 | Nagore Zaldua
Furia, soñador de sangue azul?
Hábil, enxeñoso e fugitivo; o polbo común, aínda que o seu nome non o indique, ten destrezas extraordinarias. Este molusco cefalopodo carnívoro sorpréndenos cos seus peculiares características e capacidades. É o máis intelixente de todos os invertebrados, entre outros.

2025-02-10 | Irati Diez Virto
Desde a era do xeo, o endemismo cambaléase
Durante a última glaciación os mamuts, os osos das covas, os bisontes e mesmo os hienas pisaban o territorio de Euskal Herria. Estes animais de neve perenne e fría desapareceron xunto ás condicións glaciais. Pero do mesmo xeito que os pequenos mamíferos sobreviviron na... [+]

Voitre leonado
Limpadora de natureza
Esta ave, tan coñecida entre nós, é un gran corrupto que non lle deu fama. Algúns o chaman aguia, voitre, futre, hatxarrano ou mirusai; o nome oficial é sai arre (Gyps fulvus).

Cazador poderoso de aspecto débil
Os insectos máis grandes que actualmente viven no planeta Terra poden ter un tamaño aproximado de 30 cm, aproximadamente unha sexta parte dun ser humano. Entre eles atópanse as bolboretas e os xigantes sits ou os escaravellos gordos. Como observar a unha criatura de apenas... [+]

2025-01-20 | Iñaki Sanz-Azkue
Unha ra que ama o frío
As follas das árbores caeron e o solo do bosque está cuberto. Con todo, entre a terra e as follas vermellas prodúcese unha fina capa que recibe pouca atención, pero que pode ter gran importancia para a supervivencia de moitas especies. Mantén a humidade, atrae aos bichos e... [+]

Bagera, nós tamén, sempre contentos... as angulas non tanto.
Cando fai 180 millóns de anos o continente de Pangea se desmembró, a anguía aprendera a atravesar o mar de Thetis. Desde entón os continentes foron movéndose e diferenciando as especies de anguía. Entre as 20 especies de anguía que se distinguiron do seu antepasado... [+]

2025-01-06 | Nagore Zaldua
Calma cantábrica
Obras de arte da advertencia
Coloridos, brillantes, de formas tan estrañas como belas, os nudibranquios parecen ser seres chegados doutro planeta. Estas criaturas espidas do fondo mariño visten as vivas cores das cristas da década de 1980 e a moda arquitectónica dos grandes nomes da costura parisiense.

2024-12-23 | Irati Diez Virto
Non son un rato, nin un topo; son un rateador
Ao ouvir a palabra mamífero, a miúdo os primeiros representantes que se nos veñen á cabeza son os de maior tamaño: o oso, o lobo, o cervo… Ás veces os primeiros en aparecer son o gato domesticado ou o can, ou leóns afastados e elefantes. A espectacularidade adoita... [+]

Ouro na cabeza, a maioría na acuicultura
Hai varias especies que parecen forzadas a permanecer sempre nas pescaderías. Un peixe entre eles ten un resplandor especial, porque nos mira cunha coroa de ouro: douradas (tamén en castelán, obedecendo á mesma característica, dourada). Xunto a eles hai un lote que parecen... [+]

Cazador forestal
É de noite. A luz da lúa pasa a través das poucas follas que quedan nas árbores. O silencio é absoluto. Os paxaros dormen entre a maleza, protexidos, durmidos. Pero de súpeto algo golpeou o estómago. A maioría dos paxaros asustáronse, pero quedáronse xeados, en... [+]

Meñique de escudo xaspeado
Turista non convidado
Foi vista por primeira vez en 2016 nos Países Cataláns. Dous anos despois, en 2018, os entomólogos Xanti Pagola e Imanol Zabalegui deron a coñecer a súa presenza en Gipuzkoa. E tamén nomealo en eúscaro! Pasaron uns anos e non vou dicir que nos afixemos a velos entre nós,... [+]

2024-11-25 | Iñaki Sanz-Azkue
Unha lagartija “onde non hai nada”
Ultimamente fálase moito do bosque. A miúdo escoitarás sobre a recuperación dos bosques, a creación de bosques e a extensión do bosque. E pode ser unha boa acción, sen dúbida, porque o seu valor como ecosistema é alto. Pero, nesa atención e forza que lle prestamos ao... [+]

2024-11-18 | Nagore Zaldua
Cabaleiro, bailarín ou guardador, un tesouro invisible
Estes animais, considerados polos antigos gregos e romanos como seres mitolóxicos, nacendo e crecido no fondo do mar, ao alcanzar o tamaño dos cabalos de terra, serían tirados do carro de Neptuno. Víanos de lonxe, saltando sobre as cimas das ondas.

2024-11-11 | Irati Diez Virto
Incansable xigante mariño
Os bosques cambian de cor, o vento arrefríase e os días acúrtanse. Chega o inverno e aparece en terra seca e tamén no mar. Os animais migrantes comezan o seu camiño cara ao sur, e mentres as grullas pasan voando polo ceo, o ceo flúe a través do mar, nadando en augas máis... [+]

Sardiña europea
Sen límites pero non ilimitados
Atopáronse dúas sardiñas... No Atlántico, no Mediterráneo, no Índico, no Pacífico… De noite, a 25-55 metros de profundidade; de día, até 100 metros, para protexerse dos depredadores.

Eguneraketa berriak daude