A autora do libro, Isabel Uribe e Armin Isasti, explicaron que a elaboración deste libro foi un proxecto difícil, xa que Ormaetxea non era partidaria de airear a súa biografía e, por outra banda, a pandemia pilloulles no medio do camiño. Isasi relatou que cando lle fixo a proposta do libro, Ormaetxea respondeu cun rotundo "A miña vida foi moi triste e non interesa a ninguén".
Finalmente, Isasti, na presentación de Arrasate, destacou que se rendeu ante a insistencia da súa muller, Maite Ceciaga, e que se desfixo dela. Isasti, que traballou 48 anos en diferentes áreas de Mondragón, coñeceu de cerca a Ormaetxea, actualmente xubilada e dedicada á escultura. Dixo que o proxecto foi longo e duro, e que mesmo nalgúns momentos estivo a piques de ceder: “Seguimos agradecendo a Alzbeta e teño que agradecerlle ese impulso continuo”.
Isabel Uribe, mexicana de Guadalaxara, achegouse a Mondragón en 1999, onde realizou a súa tese doutoral na Universidade de Mondragón. Esta biografía presentouse con formato de entrevista e realizouse mediante entrevista. Uribe explicou que en 2018 iniciáronse quince entrevistas en profundidade con Ormaetxea nos anos posteriores e outro trece cos seus achegados, gravadas en total unhas 70 horas. Ormaetxea considerábase discípulo de José María Arizmendiarreta, admirábao profundamente, pero ambos eran un tándem. O modelo cooperativo de Mondragón é único no mundo, coherente, e iso vese mellor si vén de sociedades con maiores desigualdades”.
No acto celebrado en Arrasate-Mondragón, Ormaetxea tamén foi eloxiado polo presidente de Mondragón, Iñigo Uncín, o presidente de Laboral Kutxa, Txomin Lorca, e por Lagun Aro, Lurdes Idoiaga, a quen asistiron durante anos. A todos eles deulles as grazas Amalia Ormaetxea, a filla do homenaxeado, engadindo que o seu pai lería o libro a gusto.
José María Ormaetxea foi un dos fundadores de ULGOR e Caixa Laboral e un dos líderes máis referentes das cooperativas de Mondragón. O libro trata fundamentalmente desta experiencia. En 1999, Ormaetxea participou nunha mesa redonda organizada por ARGIA para a revista Larrun, co falecido Antton Mendizabal Tonino, Jon Sarasua e Javier Salaverría. Neste libro, e tamén no acto de onte, sublíñase claramente a súa condición de autor, e nesa mesa redonda tamén destacou esa visión, especialmente ante as reflexións de Antxon Mendizal e Jon Sarasua:
"A min tocoume determinar as cousas na vida, é dicir, pór as pedras na rúa. Entón, non entendo moi ben o que vostedes din. Vexo que tedes unha maneira profunda e honesta de pensar. Pero se pedimos a unha cooperativa —Fagor Electrodomésticos, Eroski, Caixa Laboral, Danobat…— que sexa, desde o punto de vista tecnolóxico, a mellor empresa do mundo, que faga as mellores máquinas, ademais, para exportar no punto de venda en todo o mundo, e si pedimos ao socio motivación para que a empresa que lle pertence sexa competitiva a nivel internacional, que máis lle podemos pedir? Ademais, pedir unha implicación case política para facer un mundo diferente… Non é que non estea de acordo, non creo que sexa posible facelo".
Ormaetxea gozaba dunha gran reputación. "Era exixente -subliñaron os autores do libro- tanto consigo mesmo como cos demais". Ao final do acto de Arrasate, na quenda de preguntas, un participante preguntou a Isasti sobre o material co que construiría a escultura de Ormaetxea: "El empezou a traballar en fundición, así que faría o molde en madeira e logo encheríao de fundición maleable".
Escribo estas liñas ao día seguinte das eleccións ao Parlamento Europeo, os tempos escuros, o triunfo da Internacional Reaccionaria nas eleccións ao parlamento europeo. Xa viña de antemán e é a confirmación da fase conservadora que vivimos, pero xera medo. De feito, unha... [+]
Un dos principais proxectos que desenvolveu Olatukoop xunto con outros axentes é KoopFabrika, un programa creado en 2017 co obxectivo de impulsar o emprendimiento social e que actualmente está en marcha.
Nun principio, a primeira idea foi que as cooperativas e axentes que se... [+]
Bizitegi molde kooperatiboak zabalduz doaz Ipar Euskal Herrian. Euskal Hirigune Elkargoko azken biltzar nagusian Nicole Etxamendi, Itsasuko hautetsiak "Bizi lagun" kooperatibak kontutan hartu behar zirela eta alternatiba ona direla azpimarratu zuen.
Cando para min pregúntanme polo cooperativismo e a economía transformadora a través da cooperativa Talaios e Olatukoop, contesto que foi unha oportunidade para iniciar o camiño cara á emancipación a través do traballo e do colectivo. E nese camiño foi moi importante... [+]
A principios de xullo tivemos coñecemento de que na nosa localidade pecharase a fábrica de pasteis e doces De Paula, imprescindible para a celebración en moitas casas dos traballadores. Din que se xubilarán os pasteleiros e, por suposto, os traballadores que se xubilen... [+]
Insistimos en que xa non somos unha asociación ou un colectivo. Fomos, si. Non tiñamos unha forma colectiva de ser transmaribibollos activistas (non, non somos moi partidarios dos activismos individuais). Aproveitamos a asociación para facturar.
Pero en 2020 pasamos de ser... [+]
Noso querido compañeiro e compañeiro de pobo, Mikel Martín Conde, despedímonos para sempre na redacción deste artigo, e aínda que a tristeza colectiva estendeuse polo pobo, permitiunos celebrar a vida e as loitas de Mikel. Ensinounos a ver futuros emancipados nos recortes... [+]