O 24 de marzo cumpríronse 20 anos desde que se presentou publicamente o Depósito de Revistas Literarias que leva o nome do defunto Andima Ibinagabeitia. A editorial Susa comezou a súa andaina co obxectivo de dixitalizar e pór en marcha revistas literarias, converténdose na primeira publicación do que hoxe é Armiarma.eus. Aínda que o portal Armiarma naceu a iniciativa da editorial Susa, ao longo dos anos crearon unha rede ao redor da outra rede: persoas que colaboran na tradución, redacción de textos, difusión de publicacións, avisos de eventos, etc.
Antes de ser editorial, Susa foi unha revista literaria (entre 1980 e 1994), e creou a web co obxectivo de pór en marcha estas publicacións e outras en liña de Euskal Herria. Nun principio dixitalizáronse e republicaron 16 revistas na rede, actualmente hai 29, case once mil artigos. Ademais dos textos dixitalizados, tamén se pode consultar a información das revistas, os detalles de cada número e a guía.
No País Vasco, as revistas literarias tamén teñen unha pequena tradición, e o proxecto Ibinagabeitia reúne a maioría das revistas da segunda metade do século XX, desde Gernika en 1945 até a máis nova fanzine Vladimir, entre as que se poden consultar os números antigos das revistas Egan e Maiatz que aínda se publican.
Fai 20 anos, ademais, comezaron a montar a hemeroteca das Críticas, primeiro na web da editorial Susa e despois no portal Armiarma, xunto co Depósito de Revistas Literarias. Co paso dos anos, a rede foise ampliando e Armiarma foi crecendo, seguindo os plans iniciais. Segundo Mikel Elorza o obxectivo era unir a literatura e a rede, o que a rede ofrece era aproveitar para abrir un novo espazo á literatura vasca. De feito, sinala que a rede permite ter un depósito ilimitado, pero tamén compartir e socializar información e contidos, o que definía o proxecto: "Reunilos, pero non para escondelos, senón para abrilos". Para Elorza, a posibilidade de pór en contacto as posibilidades e contidos da rede tamén serve para facer novas lecturas da literatura e para abrir novos camiños.
Zubitegia é unha ferramenta que une nun só lugar a escritores, as súas obras e o que se deriva dos seus traballos
Ao longo dos últimos 20 anos uníronse a Araña unha serie de instrumentos e portais. Entre elas atópase a publicación que nutre semanalmente a presenza da literatura na rede. Emailuak difunde por email noticias sobre literatura e tamén se pode ler como blog. Púxose en marcha en 2002 e o email 1000.en será enviado en abril.
En 2004 púxose en marcha o Zubitegi de Literatura. Nela pódese ver parte da rede de Araña. Unha parte importante do Zubitegia é a que recolle as fichas de escritores que escriben literatura en eúscaro. Nela pódense atopar datos biográficos, unha fotografía e unha relación dos libros que publicaron e as críticas, referencias e outros enlaces aos mesmos. Ademais, todos os días pódese consultar na web a recomendación dun escritor e as próximas citas literarias, as efemérides do día, as últimas críticas na hemeroteca das críticas, os últimos emails e outros. En definitiva, Zubitegia é unha ferramenta que une nun só lugar a escritores, as súas obras e derivar dos seus traballos.
Armiarma reúne tamén outras ferramentas e páxinas web: obras traducidas ao euskera e fichas dos seus autores, basquepoetry.eus, Depósito de Clásicos e a máis recente de todas elas ipuina.eus.
De face ao futuro, o que se pretende é actualizar e ampliar aínda máis o feito até agora, segundo explicou Elorza. E é que, na súa opinión, hai moitos contidos que moita xente non coñece e que ofrecen enormes posibilidades. Por tanto, queren seguir dotando de contido ao que hai, pero se se produce un proxecto como o último ipuina.eus, poida que póñano en marcha: “A ilustración literaria non está moi traballada, por exemplo; o xornalismo literario… hai ámbitos que se poden abordar. Con todo, os proxectos requiren tempo, é dicir, financiamento. A prioridade é compartir e dar a coñecer máis o que temos”.
Coidado con esa mirada do Sur. En primeiro lugar desmitificar a cega admiración da terra verde, das casas brancas e de tézalas vermellas, o amor incondicional, o fetichismo asociado á fala e ao suposto estilo de vida. Deixa, como escoitou con frecuencia Ruper Ordorika, unha... [+]
Falemos claro, sen reviravoltas, sen ter que moverse máis tarde para dicir o que tiña que dicir: este xogo, que consiste en xuntar as letras en eúscaro, pasouno Axular. Case axiña que como se inventa o xogo, de tal maneira que na maioría das páxinas de Gero o autor dá a... [+]