Ante os feitos acaecidos en marzo, o Defensor do Pobo iniciou de oficio unha actuación que “solicitou ao Concello de San Sebastián máis información sobre esta noticia que se difundiu nos medios de comunicación”. “Segundo a información facilitada polo Concello, o obxectivo desta actividade non era desaloxar a ninguén, senón identificar ás persoas que se atopaban no edificio”, engadiron.

O Ararteko considera que este tipo de actuacións non responden adecuadamente á problemática das persoas sen fogar: “Os recontos e estudos que se están facendo sobre as persoas en situación de exclusión residencial grave indican que desde 2012 o número de persoas sen fogar en Euskadi aumentou de forma constante, concretamente en Donostia-San Sebastián. Por tanto, parece que esta actuación illada non responde a un plan previamente consensuado no que se teñan en conta as múltiples dimensións do problema do sinhogarismo. Por iso, subliñou a necesidade dun plan integral para este municipio, e dunha maior coordinación, tanto interna como externa, entre as administracións e os axentes implicados”.

A asociación de veciños, en busca de solucións

A situación do edificio dos Agostiños non é nova, xa que leva anos sen uso e ocupado por persoas en situación de rúa. Así mesmo, en moitas ocasións producíronse problemas de convivencia no barrio que han criminalizado e posto no punto de mira a todas as persoas que pasaron polo edificio desde diferentes sectores.

A asociación de veciños, pola súa banda, leva anos demandando solucións integrais: “Os veciños e veciñas de Martutene levan máis de dez anos demandando solucións. Nesta ecuación, se consideramos aos ‘okupas’ como únicos culpables e se a única petición é ‘máis seguridade’, nós cremos que é un erro, porque iso xera odio, e o problema que ten Martutene non só solucionarase con detencións e redadas policiais”.