As eleccións ao Congreso dos Deputados deixaron en Álava uns resultados parecidos aos do 28 de abril:
O PNV, con 40.127 votos (23,59%), seguido do PSE, con 37.325 votos (21,94%) e 27.992 votos (27.992 votos (27.992 votos). Podemos, co 16,46% dos sufraxios, obtivo 27.364 votos, mentres que EH Bildu, co 16,09% dos sufraxios. Cada partido obtivo un representante no Congreso dos Deputados.
A derrota do pp e o triunfo de EH Bildu
A principal dúbida da campaña foi saber que partido lograría o cuarto escano na Cámara Alta. Nun primeiro momento, a pugna situouse entre o pp e EH Bildu. Moitos deles prevían que EH Bildu perdería o escano obtido o pasado 28 de abril na Cámara Baixa. A ausencia de Maroto na lista por entender que desactivaría o voto en contra e doutra banda, porque se esperaba que o pp alavés aproveitaríase da tendencia alcista estatal do partido. Na última semana, as enquisas daban por seguro o escano do pp, e a pugna pola E. Colocárono entre Podemos e EH Bildu.
Pola contra, foi o pp o que se quedou sen deputado na Cámara Alta. E EH Bildu sácalle máis diferenza que o 28 de Abril. O pp subiu tanto en votos (do 24.385 ao 25.318) como en porcentaxe de votos (do 13.75 ao 14.88%). Pero EH Bildu subiu máis (de 24.747 a 27.364 en votos; do 13,95% ao 16,09% en porcentaxe), e gañou máis ao pp que ao pp.
Similitude coas eleccións do 28 de abril
Apenas cambiou nada nestes comicios respecto dos comicios do 28 de abril, que se celebraron en Cataluña. O 28 de abril a participación foi do 69,51%, esta vez do 68,20%. En xeral, o apoio recibido por cada partido foi moi similar. Aínda que non é grande, o maior incremento produciuse en EH Bildu (con algo máis de 2.500 votos e un 2% de porcentaxe). O descenso máis acusado, con todo, foi o de Cidadáns, que baixou máis. Se tiña poucas forzas despois do 28 de abril, practicamente desapareceu (de 7.082 a 2.504 votos). No Estado español, o partido neofascista Vox, que sufriu un forte repunte, aumentou lixeiramente (de 5.608 a 6.423). O pp, Cidadáns e VOX perderon case 3.000 votos.
Lembra ben cando foi a primeira picadura: 28 de abril de 2019. Porque coincidiu coas eleccións en España. Sucedeu da maneira máis estúpida: no momento en que colleu o papel de voto do partido que sempre vota –por tradición, por conformismo, mesmo por un punto de abouga- e... [+]
Non é de estrañar que nesta campaña non se viu nin oído falar en absoluto do partido grego Syriza e do ex lehendakari Tsipras, a pesar, creo, da experiencia grega. Esquecidos á mantenta ante a xente, pero moi presentes nos deseños de campaña. Lembrade o programa... [+]
"Todos os políticos son iguais". Cada vez que escoito esta frase, invádeme a impaciencia. A mesma impaciencia que experimento ao ouvir que alguén se proclama apolítico ou cidadán do mundo.
Tamén me ocorre con outras roldas doutra clase: poden ser máis lixeiras –nunha... [+]
Para escoitar a sesión completa: