E, con todo, ao seu xuízo, cando os jeltzales compareceron ante a prensa na noite electoral, as palabras dicían unha cousa, e as caras outra cousa. As palabras eran as máis afortunadas, pero os seus rostros non reflectían tanta alegría. “Están tan afeitos gañar, ou lles preocupaba algo máis?” é a pregunta que se fai. A resposta a esa posición foi que se dá por feito que Sánchez vai pactar con Cidadáns no Congreso dos Deputados. É dicir, que o paradoxo que lles trouxeron estas eleccións é que, si coinciden Sánchez e Rivera, terán menos que dicir que nunca cos mellores resultados da historia.

Pódese pensar que é seguro que até despois das eleccións forais e municipais non imos saber que pactos vanse a celebrar en Madrid, e mentres tanto, todo vai ser en forma, forma e tinta de cannabis, pero onte mesmo Sánchez anunciou que non pecha a porta a ninguén, a non ser que gritaban "con Rivera" ante unha chea de entusiastas seguidores. Moitos tertulianos prudentes de España tamén se pronunciaron onte a favor do pacto PSOE-Cidadáns, e é moi probable que sexa o que quere o diñeiro para seguir coa reforma das pensións e o resto do programa económico neoliberal, que o papel do PSOE será frear e machucar un pouco esas reformas. Este era un do tres escenarios previstos tamén nas análises previas ás eleccións de EH-Bildu.

Outro paradoxo: Quizá a ambición de Rivera é a que pode obstaculizar ese pacto, si calcula que pasando á oposición pode gañar as eleccións dentro de catro anos despois de que o PSOE se desgastase. O ambiente polarizado que se vive na sociedade pode convidarlle a iso. Non colle o que se lle ofrece hoxe, coa esperanza de que dentro de catro anos cóllao todo. O dilema de sempre, a necesidade de elixir entre o ben dispoñible e o posible.

En Navarra, EH-Bildu estivo a piques de levar a Madrid a Bel Pozueta, a falta duns catrocentos votos para a investidura de Patxi López. Geroa Bai quedouse a par de Martínez Vox, máis ou menos. Xa son inútiles as “chamadas á reflexión”, porque é evidente que as elites políticas non teñen en conta o sentimento da rúa. Só quédanos rezar para que os que digan que nas eleccións forais e municipais vótase doutra maneira teñan razón.