Nas próximas semanas decidirase a sorte dos palestinos de Cisxordania: Desde o 1 de xullo, Israel expresou a súa intención de anexionarse varias terras de Cisxordania. Con todo, as anexións non se fan só con armas; o fortalecemento das infraestruturas entre a forza colonizadora e o territorio colonializado é un deber esencial para calquera Potencia ocupante. Para que os tanques e soldados sexan útiles, deben ter a capacidade de transportalos ao lugar onde se desexa manter baixo control. A invasión non merece a pena se non se pode levar poboación e mercadorías propias ao territorio ocupado. Mobilidade, axilidade e eficiencia. Estes son o tres puntos estratéxicos que marcou Israel para facerse con máis terra da rexión de Cisxordania. O Tren Lixeiro de Xerusalén é un instrumento para estes propósitos. Para Sergio García, membro da campaña internacional Israel Boikot, Desinversión e Sancións (BDS), os obxectivos do tren son tres: A conexión das colonias de Xerusalén Este co centro sionista, a integración definitiva dos territorios polos que discorrerá o tren en Israel e o abandono dos palestinos.

Os membros do BDZ subliñaron que se trata dun movemento geoestratégico, e pediron á empresa CAF, que ten unha intervención directa na construción do tren, que suspenda as obras de construción. De feito, as perforacións e a construción de vías férreas comezaron o próximo mes de outubro, en colaboración coa empresa israelí Shapir. Con todo, na situación de excepción provocada pola COVID-19, as autoridades sionistas viron unha gran oportunidade para acelerar os traballos e tentar pasar desapercibidos.

Pataca quente

Neste proxecto está implicada directamente unha compañía do País Vasco: Empresa CAF. Segundo informounos García, o acordo entre a compañía de Beasain e Shapi recibiu a adxudicación da construción da liña ferroviaria en agosto de 2019, concretamente a construción da segunda liña. Para entón, CAF xa non foi o primeiro candidato, pero si o resultado ou a aposta final da contenda que viña de 2017. De feito, segundo explicou García, desde que o Goberno israelí e a alcaldía de Xerusalén abriron o concurso do proxecto, varias empresas importantes decidiron retirarse por medo a ensuciar a súa imaxe pública nun proxecto que vulnera a lexislación internacional. Siemens, o alemán Alsthom e os franceses Systra, o canadense Bombardier e o australiano Maquarie son algúns deles. En 2015, a corporación francesa Veolia tamén tivo que retirar todos os investimentos que tiña en Israel, por efecto das presións. Ademais, García lembrou que o membro de CAF, a compañía israelí Shapir, atópase nunha lista negra de Nacións Unidas desde febreiro de 2020. Nesta listaxe aparecen empresas con negocios en colonias ilegais.

Aposta do BDS

O obxectivo do movemento BDS é que CAF se retire como todas as demais empresas e deixe a “infraestrutura do apartheid”, e para iso puxeron en marcha a campaña CAF, baixa do tren do apartheid de Israel. García aclarou que a campaña conta co apoio de numerosos axentes políticos e sociais de Euskal Herria, así como da comisión de traballadores de CAF. O pasado 22 de febreiro presentouse en Ordizia unha declaración conxunta de 70 axentes sociais de Euskal Herria, entre eles o PNV. García explicou que hai moitos particulares que se están sumando á campaña e que están a axudar a difundir a convocatoria a través das redes sociais, por exemplo. Varios xornalistas tamén trasladaron o seu compromiso á campaña. Pero ademais de ofrecer un apoio formal, son moitos os que están a chamar telefonicamente a CAF para solicitar “o cumprimento da Lexislación Internacional e o seu afastamento do proxecto”. O próximo 13 de xuño celebrarase a Xunta Xeral de Accionistas de CAF, onde os membros do BDZ queren que as súas peticións estean sobre a mesa.

Rompendo o silencio

Ante o estado de alarma provocado pola COVID-19, García denunciou que algúns medios de comunicación tiveron a escusa perfecta para desviar a atención. Israel aproveitou a mesma coartada, xa que o mes pasado iniciáronse as obras, para o que se utilizou a "cobertura da crise" para elaborar un proxecto contra a Lexislación Internacional. Outro reto do BDS é: “facer que os medios de comunicación poñan o asunto en claro”, porque até hoxe os principais medios de comunicación non lle fixeron caso. O movemento polo boicot, as desinversiones e as sancións xurdiu tras a petición de axuda da sociedade civil palestina aos solidarios internacionais, co fin de desmantelar a opresión palestina, denunciala e esixir ás administracións e empresas de países occidentais que cesen as colaboracións con Israel. As campañas céntranse en pór fin a todos os acordos co Estado sionista “mentres non cumpra coa lexislación internacional e non garanta os dereitos dos palestinos”.

Participación institucional

García advertiu de que entre os accionistas de CAF atópase o Goberno Vasco, que non descarta ningunha proposta. As institucións vascas, accionistas e partícipes, pídenlles que “actúen con responsabilidade ”, xa que, pola contra, serán eles mesmos responsables do dano que causará o tren aos palestinos.