O 13 de maio o Tribunal Antiterrorista de París estudou, por sexta vez, a solicitude de liberdade condicional de Ion Parot. O prisioneiro Jakes Esnal foi examinado o 19 de maio pola Audiencia de Chamadas de París. Como pasaron estas dúas instancias?

Por parte da fiscalía non se dá ningún cambio, volveu a negar a situación política de Euskal Herria. Cuéstionase o dereito a saír destes presos por un posible risco, fíxese, no caso de Ion, a fiscalía dixo que a liberación é demasiado temperá!. Ante esas liberdades condicionais que poden aceptarse, decidiron actuar como muralla, e están a confirmar esa postura dunha audiencia a outra.

Nesta situación de bloqueo e con 32 anos de prisión, como son Parot e Esnal?

Creo que teñen tan claro o bloqueo ante o que nos enfrontamos, que saben que ese posicionamento de bloqueo é un indicador de posicionamento político. Si sitúase máis genéricamente, na mesma posición co corso Alain Ferrandi e en Jean-Marc Rouilla, un dos fundadores da Action Directe, a fiscalía antiterrorista aspira a volver ser prisioneira. Teñen unha posición fixa, sistematizada, e ao final o que denunciamos desde o principio é evidente: non se toma ningunha consideración política, non se pon en marcha unha política penal acorde coa situación política de Euskal Herria.

O Ministerio Fiscal bloquea en todo momento.

O tribunal de primeira instancia sitúa estas liberdades condicionais dentro do contexto político actual, considerando claramente a existencia do proceso de paz e os apoios dos cargos electos, institucións e sociedade civil de Euskal Herria. Pero a fiscalía antiterrorista está nunha postura de obstaculización (si estes presos non chaman na rúa).

Neste contexto enmárcase a manifestación do sábado.

Por suposto, queremos que o tema volva ser cadrado. Estamos nun contexto especial no que se formou o novo goberno francés e Emmanuel Macron volve ser presidente. Por estas cuestións, é importante facer ouvir a voz de Euskal Herria a través dunha manifestación. Comunicámoslles que nos próximos días deberán incluír como temas de urxencia o do proceso de paz no País Vasco.

Tamén temos portas ás eleccións do Parlamento francés. Interpelan aos candidatos.

Imos entrar nun novo mandato e teremos que seguir traballando. É importante que os candidatos e candidatas ratifiquen o seu compromiso co proceso de paz e connosco e nós, para poder influír tamén desde o Parlamento. Faremos públicos os posicionamentos. Ademais, máis aló do posicionamento, era importante que os candidatos tivesen claro que o tema do proceso de paz é o que incluiremos na axenda.

Co Ministerio de Xustiza francés reuníase unha delegación do País Vasco. En que consiste este espazo de diálogo?

A representación está aí, pero o diálogo interrompeuse porque estamos ante unha discrepancia profunda e a situación está bloqueada. Pedimos unha adecuación da política penal, porque temos que avanzar e pasar a unha nova etapa. Pero nese sentido non se produciu ningún cambio no momento. Desbloquear esta grave situación en caso de necesidade de reabrir o espazo de diálogo. Está a apostarse por unha situación até o límite e iso non se pode aceptar.

Aceptar ou non a liberdade condicional de Esnal e Parot dependerá da súa resposta.

Totalmente, e así é como situamos o asunto. En xaneiro anunciamos a nosa aposta por unha nova fase movilizadora, unha nova dinámica que tiramos da desobediencia civil. Estas audiencias consolidáronse hai pouco e demos o aviso: si a situación destes presos é posible pechala; si non se dá resposta positiva, dirixirémonos a unha acción maior, apostando polo bloqueo de Ipar Euskal Herria este verán.