O Supremo desatende a Lei de Amnistía e mantén a orde de arresto contra Puigdemont
- O Tribunal Supremo ha rexeitado que se aplique a Lei de Amnistía aos condenados por malversación de fondos públicos na causa xudicial do 1-Ou en relación ao referendo de 2017. Ademais de Puigdemont, a sentenza do Supremo tamén afecto a Junqeras, Romeva, Bassa e Turull.
A ofensiva xudicial non cesa en Cataluña, porque a xustiza española segue golpeando os últimos restos do proceso independentista, por encima do que recoñece o poder lexislativo e executivo. O Congreso dos Deputados aprobou o pasado 30 de maio a Lei de Amnistía, polo que os maxistrados dispoñen dun prazo aproximado de dous meses desde a súa entrada en vigor para adoptar a Lei de Amnistía e revisar as causas pendentes. É dicir, segundo o poder lexislativo e executivo, a aprobación da Lei de Amnistía debería supor o peche desas causas, pero evidentemente, o poder xudicial está a facer o seu camiño.
Varias persoas foron condenadas polo Tribunal Supremo por malversación de fondos públicos para o Procés. Carles Puigdemont, Toni Comín e Lluís Puig continuarán coa orde de detención e Oriol junqueras, Raül Romeva, Dolors Bassa e Jordi Turull seguirán coas penas de inhabilitación até 2031. Pola contra, a decisión é favorable á secretaria xeral de ERC no exilio, Marta Rovira, sobre a que se levanta a orde de arresto.
O texto da Lei de Amnistía foi adoptado pola Sala do Penal do Supremo e polo xuíz instrutor do procés, e ambos coincidiron en que o texto da Lei de Amnistía non explicita si trátase dun asunto de malversación de diñeiro público, polo que non se pode aplicar a lei a algúns políticos. Por tanto, o Supremo pecha a porta a entrar directamente en Europa, para o que é o Tribunal Constitucional o que ten que mover a ficha.
Os dirixentes do pp español mostráronse orgullosos da decisión do Supremo: "Sánchez fixo uso da maioría para facer unha lei que nin sequera soubo facer ben", engadiu.
Dúas cuestións infinitas
A maioría deles falan da causa do procés, especialmente do caso de Puigdemont, pero mesmo si o Tribunal Supremo de España anulase a orde de detención contra Puigdemont por malversación de fondos públicos, Puigdemont non podería entrar en territorio español tan facilmente. De feito, o caso de Tsunami, que pasou catro anos baixo un sumario, segue sen resolverse e agora impútanselle delitos de terrorismo.
A aplicación da Lei de Amnistía está a ser aos poucos coñecida polo Supremo. De momento, os casos dados a coñecer son os que se refiren ao caso do procés, que non chegaron a Tsunami.
Varias persoas exiliáronse en Xenebra (Suíza) nos últimos dez meses polo caso Tsunami, ao ver que a causa contra eles estábase fortalecendo, e non de maneira casual, precisamente cando se estaba formando a negociación da Lei de Amnistía e simbolizábase que o posible retorno de Puidgemont podería estar próximo. A partir dese momento, a Audiencia Nacional buscaba a vía de imputar delitos de terrorismo aos imputados no caso de Tsunami, e o Supremo comproulle argumentos que estaban na cúpula do que fose Tsunami Democratic no outono de 2019, tras o procés, tras o referendo de 2017, déronse a coñecer no outono de 2019.
ARGIA entrevistou en Suíza aos exiliados Jesús Rodríguez e Ruben Wagensberg, en vésperas da aprobación da Lei de Amnistía. Eles denunciaban que a Audiencia Nacional sacou "intencionadamente" de debaixo da mesa o mantra do delito de terrorismo, se a Lei de Amnistía incluíse aos independentistas do procés, para que o caso Tsunami fose o que castigase aos dirixentes de polo menos dous dos grandes partidos independentistas, Carles Puigdemont e Marta Rovira.
Adóitase dicir que a época estival é unha paréntese en política. Quizais quen teña unha visión puramente institucional da política pénseo así, pero o verán deste ano que aínda está a piques de terminar deunos que analizar.
Na comunidade autónoma de Araba, Bizkaia... [+]
Un dos motivos para a investidura de Salvador Illa como president da Generalitat foi o pacto PSC-ERC. Non é un pacto soberanista en absoluto, pero nalgúns aspectos poderíanse abrir novas portas, a menos que a estratexia política de freado do PSC-PSOE, que é habitual, volva... [+]
Non é nada fácil entender o que está a suceder en Cataluña. Con toda seguridade. Podemos dar por terminado o proceso de 2017, pero está por ver si o independentismo será capaz de iniciar un novo proceso de liberación.
Si nas eleccións o independentismo mantívose na... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
Tren geltoki bateko nasa, bi lagun eta besarkada bat. Besarkada hori izoztuta geratuko da hurrengoan elkartu arte. Ni etxera itzuliko naiz, bera hor geratuko da. Han geratuko da aske izanda ere injustiziak harrapatu nahi gaituelako sentimendu mingarria ere. Jesús... [+]
Os vascos e os cataláns vivimos nun estado de sitio en España, e ademais non temos unha conciencia clara diso, creo. En Cataluña isto foi moi evidente nas últimas eleccións e na situación posterior.
O que sucedeu é realmente analizable: A intervención dos poderes... [+]
Como outros moitos amigos, nos últimos anos Cataluña segue con moita atención. O que alí ocorreu desde que nos adiantaron co referendo de 2017 aféctanos. Por iso tamén estiven desexando coñecer os resultados electorais.
Pensando nunha opción máis interesante e... [+]
En Cataluña tamén houbo eleccións. O diario Público titulou “Emocións, pragmatismo e xenofobia: claves das eleccións catalás”. A esquerda tamén está no pragmático e xestor, e as emocións mencionáronse en relación con Junts. Pero o discurso contra os migrantes... [+]