O Goberno alemán ha iniciado un proceso para devolver e reparar o dano causado polo saqueo do patrimonio artístico en terras africanas durante o colonialismo, pondo a disposición do ministro de Cultura nixeriano 21 valiosas pezas de bronce no tempo do reino de Benín. Inclúe a cabeza de latón dunha ovella ou rei, unha imaxe dunha cerimonia e outra dun trono rodeada por unha serpe pitón.
Estas pezas foron extraídas da cidade de Benín nun ataque penal de 1897 por soldados británicos. Benin, un reino de séculos, posuidor dunha rica cultura de comercio e bronce, foi devastado polos británicos a finais do século XIX en plena colonización e opresión africana.
As pezas foron posteriormente vendidas a museos europeos como Berlín, Hamburgo, Stuttgart e Colonia. "Volve ao seu lugar", explica a ministra de Acción Exterior alemá, Annalena Baerbock, ao delegar unha espectacular máscara de marfil no ministro nixeriano, explica The Guardian. Alemaña devolveu este verán unhas 1.000 pezas deste tipo a Nixeria legalmente, e estes 21 bronces son só unha mostra diso.
As autoridades queren que o paso dado por Alemaña sexa un acicate, pero moitas das pezas traducidas legalmente seguirán nos museos alemáns prestadas
Con todo, o patrimonio saqueado é moito máis amplo, e Gran Bretaña foi acusado de que isto aínda non dea ese paso. No Museo Británico consérvanse miles de pezas roubadas en Benín e outros lugares de África no século XIX. Con todo, o seu goberno frustrou permanentemente o debate de volver ao seu lugar, aínda que noutros lugares xa se deron pequenos pasos.
Por exemplo, o Estado francés devolveu hai un ano 26 obras de arte roubadas a finais do século XIX ao reino de Dahomey, o golfo de Guinea. Con todo, calcúlase que aínda quedan 88.000 pezas válidas en museos franceses, procedentes do África Subsahariana.
As autoridades queren que o paso dado por Alemaña sexa un acicate, pero moitas das pezas traducidas legalmente seguirán nos museos alemáns prestadas. Entón o saqueo cultural, inevitablemente ligado á actual saqueación económica e ecolóxica dos países africanos.
A organización Centre Tricontinental describiu a resistencia histórica dos congoleses no dossier The Congolese Fight for Their Own Wealth (o pobo congoleño loita pola súa riqueza) (xullo de 2024, núm. 77). Durante o colonialismo, o pánico entre os campesiños por parte do... [+]
Nova York, 1960. Nunha reunión da ONU durmiuse o ministro de Exteriores de Nixeria e embaixador da ONU, Jaja Wachucu. Nixeria acababa de lograr a independencia o 1 de outubro. Por tanto, Wachuku convertíase no primeiro representante da ONU en Nixeria e acababa de asumir o... [+]
Washington (EE.UU.), 1807. A Constitución estadounidense prohibiu o tráfico transatlántico de escravos. Isto non significa que a escravitude sexa abolida, senón que a fonte principal dos escravos interrompeuse. Así, as mulleres escravas convertéronse na única maneira de... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]
Gurutzegramen zaletuek –eta beste inork gutxik– ezagutu ohi dute Txagos uhartediaren izena. Irla haietan handiena, Diego Garcia, aipatzen bada, gehixeago izango ginateke aditzera dugunak: ospea –ez batere gozoa– lortu du bertan dagoen base militar... [+]
Desde a Montaña de Navarra, miles de persoas tomaron rumbo a América no século XIX para sobrevivir no pastoreo ou noutros quefaceres. A historiadora Raquel Idoate recupera na súa tese a historia duns 4.000 deles: como se fixo a viaxe, en que se investiron, papeis sobre a... [+]