Naqueles tempos, os principais partidos en nome da “reconciliación” e da “Transición democrática” esqueceron os crimes contra a Humanidade do Franquismo e o terrorismo de Estado de décadas. É máis, fixeron esquecer á sociedade en nome dos seus intereses políticos, para que puidesen ter un lugar nunha nova orde totalmente condicionado polo Franquismo. Continuando esixindo xustiza, aos que non se tragaron a impunidade e o esquecemento chamáronos “inimigos da paz” e “iluminados políticos radicais”. Todos os aparellos do franquismo, o exército, a policía, o xuízo, os medios de comunicación, os políticos fascistas, … convertéronse en gardiáns da democracia. Só a loita da esquerda abertzale mantivo durante décadas en pé en Euskal Herria a bandeira contra a impunidade do Franquismo.
No Día da Albertia conservouse a memoria dos centos de gudaris da CAV e ANV que morreron ou resultaron feridos naquel conflito, así como algúns crimes de guerra e outras inxustizas cometidas contra eles polos franquistas. Pero ao mesmo tempo, cada ano lembráronse o sentido e o porqué da súa loita. A súa ideoloxía e obxectivos políticos. Unha república unida, soberana e socialista do País Vasco. Hermanados con Europa, o mundo e os pobos ibéricos, ben definidos no programa político aprobado polo partido un par de meses antes do inicio da guerra.
Un ano máis quixemos lembrar a importante participación dos militantes de EAE-ANV no Batallón Gernika que loitou en Francia contra os nazis. Imaxe de Kepa Ordoki en particular. Comandante do batallón e militante de EAE-ANV, a pesar dos intentos dalgúns de ocultar ou menosprezar este último. Ao parecer, a militancia de Ordoki en Esquerda Unida fáiselles incómoda. Nel destacan, por exemplo, algunhas das iniciativas levadas a cabo por EAJ-PNV en torno ao Batallón, incluído unha reportaxe especial pagado por EITB con diñeiro público.
A pesar de ser rechamante, na actualidade a Memoria Histórica converteuse en gran medida en instrumento de propaganda política dos partidos que impuxeron a impunidade do Franquismo. PSOE e EAJ-PNV, que aprobaron a lei de amnistía para os crimes dos franquistas de 1977, están presentes nos actos institucionais da Memoria Histórica. Lanzando mensaxes totalmente confusas e, en moitos casos, como no recente acto de conmemoración da batalla de Artxanda, como plataforma para lanzar mensaxes partidistas que non tiñan nada que ver co acto de Memoria Histórica de varios grupos.
A base da impunidade do franquismo e, por tanto, de que as vítimas do xenocidio franquista e do terrorismo de Estado non teñan Verdade, Xustiza, Reparación e Garantías de Non Repetición son os mesmos responsables. Porque, cunha maioría no Parlamento de España para modificar as leis, manteñen todas as “Leis de punto” (Lei de punto final).
A pesar da súa modestia, actos como o Día da Albertia son necesarios para arroxar algúns raios de luz no charco de confusión e de hipocrisía que algúns introduciron na Memoria Histórica. Estamos convencidos do boicot dos principais medios de comunicación, porque a nosa mensaxe non é cómodo, pero hai persoas que volverán pór en pé a bandeira das ideas de centos de gudaris e militantes da ANV vasca asasinados.
Este humilde acto organizado pola Fundación Eusko Lurra reivindicará a Memoria Histórica como un instrumento de loita polas súas ideas.
Vémonos na cima de Albertia o próximo 7 de xullo.
( Alberto Muñoz Zufia tamén é asinante deste artigo)