En novembro de 2020 en ARGIA mencionábase, entre outros, o caso de Alain Cocq na reportaxe "Eutanasia autogestionada, cando a dor severa non pode esperar a que se modifique a lei". Este veciño de 54 anos levaba toda unha vida inmerso nunha estraña e grave enfermidade que padecía desde a súa mocidade. O home, que sempre tentara facer a vida política máis activa posible entre as súas impotencias, crendo que as cargas da enfermidade xa non podían soportarse, chamou a todas as portas da eutanasia. Chegou por fin a pedir ao presidente Emmanuel Macron que autorizase aos médicos a que le sedaran. Non houbo resposta.
A Cocq non quedaba máis remedio que o suicidio, pero o home absolutamente incapaz de moverse da cama necesitaba axuda allea e iso, axudar ao suicidio de alguén, está severamente castigado pola lexislación francesa. Na pasada primavera, a policía rexistrou as casas de 11 militantes da asociación Ultime Liberté, en defensa dunha morte digna, tras alertar á policía francesa de que estiveran buscando unha droga letal en Internet. Todos eles eran persoas intelixentes, de máis de 70 anos, trataban de comprar o barbitúrico Nembutal (Pentobarbital, coñecido en todo o mundo e que tamén se usa entre nós para eutanasia de animais veterinarios, que provoca a morte en poucos minutos) para axudar a quen decidiron morrer por inhabitabilidad.
Coa entrada nun fecheiro porto, Cocq utilizou o último instrumento que tiña na súa man para conseguir a morte dúas veces en 2020: renunciar a comer e aos tratamentos. Cunha folga de fame, sede e rexeitamento a todas as medicacións, incluída a morfina, o doutor esperaba que le sedaran como un alivio da piedade e o sufrimento intolerables. Non ocorreu nada diso. Non puido soportar a dor e tivo que pedir de novo que lle levasen á clínica a hidratarse e a pór paliativos.
Ante a crenza de que en Francia loitara o suficiente para cambiar as leis e morrer dignamente, Cocq tivo que aceptar como última opción que o suicidio asistido márchese a Suíza, onde está legalmente regulado e solicite axuda a unha asociación local. Faleceu o 15 de xuño, pero non sen que se iniciase a última batalla tras a morte: os medios de comunicación abriron a última carta de Alain Cocq aos presidentes, gobernos e parlamentarios franceses. "Polo presente comunícolles que falecín con dignidade no marco dun procedemento de suicidio asistido en Suintza". Tras reprocharlle a Macron que para solucionar a súa situación en Francia só permitise que lle desen un pentobarbital aos médicos, agradeceu aos deputados que tentaron abrir canles legais para resolver casos como o seu e pediu a todos que melloren a lei de morte digna.
Cocq recibiu a axuda dunha asociación para cubrir os gastos de desprazamento e morte en Suíza, que oscilan entre os 8.000 e os 10.000 euros.
O 2 de novembro celebrouse o día internacional da morte digna. Neste sentido, por medio do presente escrito quero manifestar como vexo a situación de Euskadi nesta materia.
Somos conscientes de que o tema da morte non é da súa agrado para moitos amigos, por inevitable que... [+]
Eusko Jaurlaritzak jakinarazi du 34 eskaera jaso dituztela Eutanasiaren Legea ekainean indarrean sartu zenetik; hamahiru laguni hiltzeko laguntza medikoa eman diete, eutanasia egin aurretik hil dira zortzi, beste eskakizun bati uko egin diote eta gainerako hamabiak... [+]
Ogibidez mediku epidemiologoa da Concha Castells Carrillo (Bilbo, 1960), eta Osasun publikoaren kudeaketan ere jardun du zenbait urtez, zuzendaritza karguetan. Orain dela bost urtetik hona, Duintasunez Hiltzeko Eskubidea elkartearen presidentea da Euskal Autonomia Erkidegoan... [+]
No momento de redactar estas liñas, sesenta persoas faleceron na sede da Fundación Fiella-Sant Hospital de Tremp de Lleida como consecuencia dun brote de COVID-19. Isto significa que en menos dun mes morreron o 40% dos 143 residentes, o 1% dos 6.000 habitantes da capital,... [+]