Como todos os anos, o 4 de febreiro sairemos a cantar bertsos para lembrar a historia de Agate Deuna. Pasaron máis de 1.800 anos desde que un home matou a unha moza italiana, amamamantada, que non soubo aceptar a súa negativa. Pode pensarse que desde entón tivemos que avanzar, pero a situación cambiou de verdade ou estamos parecidos?
Algúns din que a violencia machista feminista é unha invención para que os homes tomen o papel dun personaxe malo nesta historia. Con todo, os datos non coinciden con esta idea obsoleta: só hai que acender a televisión ou a radio, ou acceder a Internet e botar unha ollada ás redes sociais. O problema é evidente e dicir que non existe é un disparate.
Non basta con reforzar as leis, senón que tamén necesitamos transformarnos como sociedade para que non sucedan no futuro, para que algún día non haxa máis Santa Águeda
Hoxe en día o problema é máis evidente porque as mulleres nos atrevemos a denunciar estas malas situacións. Pero a cambio de que? Todos temos na memoria o que sucedeu nos Sanfermines hai uns anos. Esta moza, ademais de sufrir acoso, tivo que ser atacada por varios medios de comunicación cando se publicaron os seus datos persoais. Inaceptable de verdade!
Desgraciadamente, non é necesario pór o foco no pasado, como ocorre todos os días. Agora estamos a discutir o que pasou a unha muller nunha discoteca. Un famoso futbolista parece atacar á moza no baño do local. As cámaras de seguridade gravaron á moza ao saír do baño, afundida e chorando. Dispón dun informe médico para reforzar o seu testemuño. Con todo, négase a recibir unha indemnización para non pensar que a xente inventou o suceso.
Polo menos esas mulleres aínda están vivas. Pero non todos teñen esa “sorte”. Cantas mulleres morren cada ano? E cada mes? E todos os días? As cifras son asustantes.
Con estes datos, os poderes políticos deberían traballar continuamente para atopar unha solución a este grave problema canto antes. O ano pasado púxose en marcha a lei “só si é”, que levantou pos. De feito, esta lei reduciu as condenas de moitos homes que estaban no cárcere.
Está claro que o que fan os gobernos para frear esta situación non vale. Non basta con reforzar as leis, senón que tamén necesitamos transformarnos como sociedade para que isto non suceda no futuro, para que algún día non haxa máis Santa Águeda.
Juana García Lera
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]